അകത്തു പോയവര് എന്തോ കാണിക്കുകയാ... കുറേ നേരമായല്ലോ? കുഞ്ഞന് നേര്ത്ത പരിഭ്രമം. ആരേം വിശ്വസിക്കാന് പറ്റാത്ത കാലമാ...ചെറുക്കന് വല്ല വേണ്ടാതീനോം കാണിച്ചാല്...
" എടീ, കാലിയേ, അവരെ ഇങ്ങു വിളിച്ചേ...മതിയെന്നു പറ...''
ചാണ്ടി നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങി. മാളുവിന്റെ കരിമഷി ചാണ്ടിയുടെ കവിളില് പടര്ന്നിട്ടുണ്ട്. തൊഴിച്ച് അവന്റെ കിഡ്നി തെറുപ്പിക്കുകയാ വേണ്ടത്. മുഖമൊക്കെയൊന്ന് തുടച്ചിട്ടു വേണ്ടേ എല്ലാവരുടേം മുന്നില് വരാന്...കുഞ്ഞന് ഇത്തിരി അനിഷ്ടത്തോടെ അവരെ നോക്കി. ബന്ധുക്കളും കൂട്ടുകാരുമൊമൊക്കെ അറിഞ്ഞാല് മോശമല്ലേ.
കുഞ്ഞന് കൂട്ടുകാരനെ പാളി നോക്കി. മാളുവിന്റെ മാറത്താ അവന്റെ കണ്ണ്. ബെസ്റ്റ് കൂട്ടുകാരന്. പെണ്ണിനും ചെറുക്കനും നന്നായി പിടിച്ച സ്ഥിതിക്ക് ഇനി വച്ചു നീട്ടുന്നതില് കാര്യമില്ലല്ലോ. ഇത്ര പേര് വന്നു പോയി. ഇതായിരിക്കും നടക്കാനുള്ളത്. ചാണ്ടിക്ക് ബന്ധുക്കളായി ആരുമില്ല. അതിനാല് കല്യാണ തീയതി നിശ്ചയിച്ചേക്കാമെന്നും തീരുമാനമായി. പുറത്ത് കുട്ടികള് പടക്കം പൊട്ടിച്ചു രസിക്കുന്നു.
മാളുവും ചാണ്ടിയും കണ്ണില് കണ്ണില് നോക്കി കളി തുടര്ന്നു. കാലിയായ്ക്ക് സന്തോഷമായി. കുഞ്ഞനെ പോലെ കിഴങ്ങേശ്വരനല്ല.... ചാണ്ടി റൊമാന്റിക്കാ... മോളേതായാലും ഭാഗ്യവതി തന്നെ... കാലിയ അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് പോയി.
തീയതി തീരുമാനിച്ചു. സ്ത്രീധനമായി കൊടുക്കാനുള്ള തുകയെ സംബന്ധിച്ചും തര്ക്കമൊന്നുമില്ല. തെണ്ടിത്തിരിഞ്ഞു നടന്ന ചാണ്ടിക്ക് കൊള്ളാവുന്ന മൊതലല്ലേ കിട്ടിയത്. കൂട്ടുകാരന് അതൊന്നും അത്ര പിടിച്ചില്ല.
ചാണ്ടിയും കൂട്ടുകാരനും എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു. വാതിലിനു മറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന മാളുവിന് ചെറുമുത്തം നല്കാന് ചാണ്ടി പതുക്കെ അടുത്തേയ്ക്കു നീങ്ങി. ആ നിമിഷത്തിനായി അവളും തയറായി നിന്നു. മാറിടം ഉയര്ന്നു താണു.
ചാണ്ടീ, വേഗം പോവണ്ടേ... എന്നൊരു ചോദ്യം കൂട്ടുകാരന്റെ വക. എല്ലാവരുടേയും നോട്ടം അങ്ങോട്ടായി. ചാണ്ടിയുടെ നീക്കം പാളി. ചുടുചുംബനത്തിന് ദാഹിച്ചു നിന്ന മാളു കൂട്ടുകാരനെ ദഹിപ്പിക്കുന്ന മട്ടില് ഒന്നു നോക്കി.
കൂട്ടുകാരാ...നിനക്കു ഞാന് പണി തരും എന്നു മനസില് പറഞ്ഞ് ചാണ്ടി തിരിഞ്ഞു നടന്നു. കുഞ്ഞന്റെ വീടിനു പുറത്തിറങ്ങിയ ചാണ്ടിയെ സ്വീകരിക്കാന് മരണം ഒരുങ്ങി നില്ക്കുകയായിരുന്നുവെന്ന് ആരും കരുതിയില്ല. കുട്ടികളാരോ കത്തിച്ചു വിട്ട കുടച്ചക്രം പാവം ചാണ്ടിയെ പരലോകത്തെയ്ക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു.