സംസ്കൃതത്തില്‍ എം.എ. ജയിച്ച് അധ്യാപകവൃത്തി ആരംഭിച്ചു. തിരുവനന്തപുരം യൂണിവേഴ്സിറ്റി കോളജില്‍ ദ്രാവിഡഭാഷകളുടെ പ്രൊഫസറായിരുന്നു. സംസ്കൃതത്തിലും മലയാളത്തിലുമായി വിവിധശാഖകളില്‍ നിരവധി കൃതികള്‍ രചിച്ചു.
കൃതികള്‍
(സംസ്കൃതം): ദേവീമംഗലം, ഭൃംഗവിലാപം, സരസ്വതീസ്തവം, വീണാഷ്ടകം, രാഗമുദ്രാസപ്തകം, വിമാനാഷ്ടകം, മേഘോപാലംഭം, ഹിന്ദു പദവ്യുല്‍പ്പത്തി, ചിത്രശ്ളോകങ്ങള്‍, പിതൃപ്രലാപം, ശ്രീപദ്മനാഭപഞ്ചകം, ദേവീദണ്ഡകം, വിടവിഭാവരി, ആംഗലസാമ്രാജ്യം (കാവ്യങ്ങള്‍), ഗൈര്‍വാണീ വിജയം (നാടകം), ഉദ്ദാലചരിതം (ഒഥെല്ലോയുടെ സംസ്കൃത സംഗ്രഹം) ലഘുപാണീനീയം (വ്യാകരണം).
മലയാളം: കേരള പാണിനീയം, ഭാഷാഭൂഷണം, വൃത്തജ്ഞരി, സാഹിത്യസാഹ്യം, മണിദീപിക, ശബ്ദശോധിനി, മധ്യമവ്യാകരണം, പ്രഥമ വ്യാകരണം (വ്യാകരണ, കാവ്യശാസ്ത്രകൃതികള്‍), മലയാള ശാകുന്തളം, മാളവികാഗ്നിമിത്രം, ചാരുദത്തന്‍, സ്വപ്നവാസവദത്തം, ഭാഷാമേഘദൂതം, ഭാഷാകുമാരസംഭവം (വിവര്‍ത്തനം), മലയവിലാസം, പ്രസാദമാല (കവിത) ഉണ്ണായിവാര്യരുടെ നളചരിതത്തിന് രചിച്ച "കാന്താരതാരകം' ഉള്‍പ്പൈടെ നിരവധി വ്യാഖ്യാനങ്ങള്‍.
20-ാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ രാജരാജവര്‍മ മലയാളത്തില്‍ കവിതകള്‍ രചിച്ചതായി കാണുന്നില്ല. എന്നാല്‍ "ഭാഷാഭൂഷണം' (1902) "വൃത്തമഞ്ജരി' (1907) എന്നിവയില്‍ സ്വയം രചിച്ച ഉദാഹരണപദ്യങ്ങള്‍ കാണാം.
