അച്ഛന്റെ നാമ ജപം ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ നിത്യ സൌഭാഗ്യമായിരുന്നു. അതു കേള്ക്കുന്നതുപോലെ ഇമ്പമുള്ള മറ്റൊന്നില്ലായിരുന്നു. മൂകാംബികാ സ്തുതികളും കാളിദാസന്റ് ശ്യാമളാ ദണ്ഡകവും ശനീശ്വര മന്ത്രവും എല്ലാം കേള്ക്കുന്ന ആ ഒരു മണിക്കൂര് സുഖദമായ അനുഭവമായിരുന്നു, ഞങ്ങളത് ടെയ്പ്പ് ചെത് സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട് ...അച്ഛന്റെ ഓര്മ്മക്കായി
മനുഷ്യ ജീവിതത്തില് വേണ്ടതെല്ലാം അച്ഛനു ക്ട്ടിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അര്ഹിച്ചിരുന്ന പലതും അവസാന കാലത്ത് കിട്ടാതെ പോയി എന്നെനിക്കു തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.പെട്ടെന്ന് ഓര്ക്കുന്ന ഒരു കാര്യം മരിച്ചപ്പോല് സംസ്കാരം സംസ്ഥാന ബഹുമതികളോടെ നടക്കതെ പോയതാണ്്.
മരണാനന്തരം കൂടുതല് അവഗണന ഉണ്ടായി. അച്ഛന്റെ കേരള നടനം യുവജനോത്സവത്തില് ഉള്പ്പെടുത്തി.പക്ഷേ അതു പേരില് മാത്രമൊതുങ്ങി. കാണിക്കുന്നത് മറ്റെന്തൊക്കെയോ ആണ് കേരള നടനത്തെ കുറിച്ച് തയ്യറാക്കിയ മാന്വല് പോലും തെറ്റാണ് .ഇന്നു പഠിപ്പിക്കുന്നതും കുട്ടികള് പഠിക്കുന്നതും ഗുരു ഗോപിനാഥിന്റെ കേരള നടനമല്ല.
ഈ തെറ്റു തിരുത്താനായാല് ജന്മശതാബ്ദി വര്ഷത്തില് അച്ഛനോടു കാട്ടുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ആദരവായിരിക്കു അത്.