അവള്‍

ആര്‍. രാജേഷ്

'നിന്നെ എന്‍റെയാക്കട്ടെ?"
അവള്‍ കണ്ണു ചിമ്മി.
മൗനം സമ്മതം
മുള്ളുകള്‍ അടര്‍ന്നു വീണു.
ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി.

ഒരായിരം പൂക്കള്‍
എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി.
പൂക്കള്‍ക്ക് ദംഷ്ട്രങ്ങള്‍ മുളച്ചു
ചോര പുരണ്ട് ചുവന്നത്.
അവള്‍ക്ക് ദൈന്യത.

ഇവിടമുപേക്ഷിക്കാന്‍
അവള്‍ക്കാവില്ല.
പുഴുക്കുത്തേറ്റവര്‍ക്കിടയിലെ
പുഴുക്കുത്തേല്‍ ക്കാത്തവള്‍.
അവള്‍ കാക്കുന്നതാരെയാണ്?

അകലെയൊരു മുരള്‍ച്ച.
വേട്ടപ്പട്ടികള്‍ ഉണര്‍ന്നിരിക്കുന്നു
അവയെന്നെ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞു.
അവള്‍ മിഴി പൂട്ടി.
മറ്റു പൂക്കള്‍ ആര്‍ത്തു ചിരിച്ചു.

എന്‍റെ നെഞ്ചിലെ പച്ചമാംസം
അവ കടിച്ചു തുപ്പി.
നെഞ്ചില്‍ നിണം പൊടിയുന്നു.
അവിടെയൊരു റോസാപ്പൂവ്
രൂപപ്പെട്ടു.
അതു നീയായിരുന്നു

WEBDUNIA|

നീ മാത്രമായിരുന്നു.

അനുബന്ധ വാര്‍ത്തകള്‍

ഇതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതല്‍ വായിക്കുക :

അവള്‍ ആര്‍. രാജേഷ് കവിത