സഞ്ജയന്റെ ഹാസ്യം വൃംഗ്യപ്രധാനമാകുന്നു. ചുരുങ്ങിയവാക്കുകളില് വിപുലമായ ഒരാശയപ്രപഞ്ചം ഉള്ക്കൊള്ളിക്കാന് അദ്ദേഹത്തിനുള്ള കഴിവ് അന്യാദൃശമാണ്. ആക്ഷേപഹാസ്യത്തിലും ശുദ്ധഹാസ്യത്തിലും ഈ കഴിവ് ഒരുപോലെ നിഴലിക്കുന്നതായിക്കാണാം. ചില ഉദാഹരണങ്ങള് നോക്കുക.
യുക്തി വാദികള് ദൈവത്തില് വിശ്വസിക്കുന്നില്ലത്രെ. സാരമില്ല ദൈവം യുക്തിവാദികളെ വിശ്വസിക്കാതായിട്ടു കാലം കുറച്ചായി.
ചില ജീവികള്ക്ക് കാലിലാണത്രെ ചെവി അതു സാരമില്ല, ചില സഖാക്കള്ക്ക് വയറ്റിലല്ലേ തല
ഇവയിലടങ്ങിയ ഫലിതം എത്ര ധന്യാത്മകമായിരിക്കുന്നു. വിശ്വരൂപം, സഞ്ജയന് എന്നീ മാസികകളുടെ പ്രതാധിപരെന്ന നിലയില് എം.ആര്. നായരില് നിന്നു ഭാഷയിലെ ഹാസ്യസാഹിത്യത്തിനുണ്ടായ പ്രധാനമായ ഒരു നേട്ടത്തെക്കുറിച്ചും പറയാതെ ഈ പ്രകൃതം പൂര്ണ്ണമാകില്ല.
പ്രസ്തുതപ്രസിദ്ധീകരണങ്ങള് അജ്ഞാതരായപല സാഹിത്യകാരന്മാരെയും വെളിച്ചത്ത് കൊണ്ടുവന്നുമാത്രമല്ല അവരുടെ നര്മ്മബോധത്തെ പ്രോത്സാഹനം കൊണ്ടു പ്രഫുല്ലമാക്കുകയും ചെയ്തു. മാധവ് ജി. സീതാരാമന്, തിക്കോടിയന് തുടങ്ങിയ അദ്ദേഹത്തിന്റെഗുളിക ചെമ്പേന്തുവാന് അര്ഹരായ പലരുടെയും പേരുകള് ഇവടെ സ്മരിക്കേണ്ടതായിട്ടുണ്ട്.