KBJ | KBJ |
എണ്പതുകളുടെ അവസാനം പുറത്തുവന്ന പിറവിയുടെ കേന്ദ്ര പ്രമേയം രഘുവിന്റെ തിരോധാനമാണ്. സമൂഹം ഒരുമിച്ചു പങ്കുവയ്ക്കു ഓര്മ്മകളിലേക്ക്, രാഷ്ടീയ അനുഭവങ്ങളിലേക്ക് സൂചനകള് നല്കിക്കൊണ്ടാണ് പിറവിയെ ആഴമുള്ള രാഷ്ട്രീയാനുഭവമാക്കി മാറ്റാന് ചലച്ചിത്രകാരന് ശ്രമിക്കുന്നത്. എഞ്ചിനിയറിംഗ് വിദ്യാര്ത്ഥിയായ മകന്, നാട്ടിന് പുറത്തുകാരനും അമ്പലവാസിയുമായ അച്ഛന്. ഈ രണ്ടു സൂചനകളും അടിയന്തരാവസ്ഥയില് പൊലീസ് പീഡനത്തിനിരയായി 'കൊല്ലപ്പെട്ട'(?)' കോഴിക്കോട് ആര് ഇ സി വിദ്യാര്ത്ഥി രാജന് സംഭവവുമായി പ്രേക്ഷകരെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു. കേരളത്തിന്റെ സവിശേഷമായ ഒരു രാഷ്ട്രീയ-ചരിത്ര സന്ദര്ഭത്തെ ഓര്മ്മയിലേക്ക് തിരികെ വിളിച്ചുകൊണ്ടാണ് പിറവി പ്രത്യക്ഷത്തില് രാഷ്ട്രീയാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുത്. പിറവിയില് രഘുവിന്റെ തിരോധാനത്തെ ദുരന്തമായി മാറ്റുന്ന ഘടകങ്ങളൊന്നും അധികാരവുമായി ബന്ധപ്പെടുതല്ല. രാഘവ ചാക്യാരും(അച്ഛന്) ദേവകി(അമ്മ)യും മാലതി(സഹോദരി)യും അധികാരത്തിന്റെയും അനീതിയുടെയും ഇരകളായല്ല, മറിച്ച് വിധിയുടെ കരയു ഇരകളായാണ് കാഴ്ചപ്പെടുന്നത്. സഹോദരിയുടെ വിവാഹം ഉറപ്പിക്കുതിനും അമ്മയുടെ കണ്ണിന്റെ ശസ്ത്രക്രിയ നടത്തിക്കുന്നതിനും അച്ഛന് മരുന്നുവാങ്ങിവരാനും രഘു ആവശ്യമാണ് എന്നിടത്താണ് തിരോധാനം ദുരന്തമായി മാറുത്. രഘുവിന്റേത് അപകടമരണമായാലും ദുരന്തത്തിന്റെ ആഴമോ ആ കുടുംബം അനുഭവിക്കുന്ന ദുഃഖത്തിന്റെ സങ്കീര്ണ്ണതയോ കുറയുന്നികയില്ല. 'പിറവിയുടെ പ്രമേയപരിചരണം അരാഷ്ട്രീയമാകുന്നത് സമൂഹം പ്രതികരണ ശൂന്യമായി കാണപ്പെടുതുകൊണ്ടോ ചലച്ചിത്രം ഇരകളില് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുതുകൊണ്ടോ മാത്രമല്ല. രഘുവിന്റെ തിരോധാനം ഇവിടെ പ്രകൃതി സംഭവം പോലെ തികച്ചും സ്വാഭാവിക ദുരന്തമായി മാറുന്നു എന്നതുകൊണ്ടാണ്.' എന്ന് സച്ചിദാനന്ദന് നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. ഇതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതല് വായിക്കുക : |