എന്നാല്‍ പ്രണയത്തെ മയില്‍പീലിയായ് മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിച്ച, ആര്‍ദ്ര പ്രണയ വക്താക്കളായ പഴയ തലമുറ ഇതിനെതിരെ ചൊടിക്കുന്നു. ഇപ്പോഴത്തെ കുട്ടികള്‍ക്ക് പ്രണയമെന്ന വാക്കിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം തന്നെ ശരിക്കറിയുമോ ? ഓണവും, വിഷുവും ആഘോഷിക്കുന്നതു പോലെ വര്‍ഷത്തിലൊരിക്കല്‍ അവര്‍ പ്രണയദിനം ( വാലന്‍റയ്് ന്‍സ് ഡേ) ആഘോഷിക്കുന്നു. എന്തൊരു കാലമാണിത് ?
ഞങ്ങളുടെ കാലത്ത് പ്രണയത്തിന് നിത്യവസന്തമായിരുന്നു. കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയുടെ താളം പോലെ, നേര്‍ത്ത മഞ്ഞുപോലെ അതെന്നും ഞങ്ങളില്‍ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു. പ്രണയം ഒരു ദിവസത്തെ മാത്രം ആഘോഷമായിരുന്നില്ല. അന്ന് കടക്കണ്ണിലൂടെ എറിയുന്ന നോട്ടത്തിലൂടെ, ഒരു മൃദു മന്ദഹാസത്തിലൂടെ, അവിചാരിതമായ കണ്ടുമുട്ടലിലൂടെ അത് പൂത്തുതളിര്‍ത്തു നിന്നു.
ഇന്നത്തെ പ്രണയമെന്താണ് ? വസ്ത്രം മാറുന്ന ലാഘവത്തോടെയല്ലേ ബന്ധങ്ങളെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്. ഇന്‍റര്‍നെറ്റിലൂടെ രണ്ട് വാക്ക് കൈമാറിയാല്‍ പ്രണയമായി, സെല്‍ഫോണിലൂടെ ശബ്ദത്തെ പ്രണയിച്ച് ജീവിതംതന്നെ കുട്ടികള്‍ ഹോമിക്കുന്നു. ഇതാണോ യഥാര്‍ത്ഥ പ്രണയം
ക്യാംപസ്സിലെ സ്ഥിതിയും വ്യത്യസ്തമല്ല. പ്രണയത്തിന്‍റെ വീറും വാശിയുമെല്ലാം എങ്ങോ മറഞ്ഞതു പോലെ. വല്യേട്ടന്മാരും, വല്യേച്ചികളും തന്നെയിത് സ്വകാര്യമായി സമ്മതിക്കുന്നു. പ്രണയ തീവ്രത മൂത്ത് വിവാഹത്തില്‍ കലാശിക്കുന്ന ബന്ധങ്ങള്‍ തീരെ ഇല്ലെന്നു തന്നെ പറയാം. പിന്നെയുള്ളത് ഫോര്‍ പീപ്പിള്‍സിനിടയില്‍ സ്റ്റാറ്റസിനു വേണ്ടിയുള്ള ബന്ധങ്ങള്‍ മാത്രം.
ഐസ് ക്രീം പാര്‍ലറില്‍ സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കാനും, കാശ് കൊടുക്കാനും, ഇഷ്ട സിനിമകള്‍ കാണാന്‍ കൊണ്ടുപോകാനും, അറുബോറന്‍ ക്ളാസ്സുകളില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാനും രണ്ട് പഞ്ചാരയടിക്കാനുമൊക്കെ ഒരു കന്പനി... തീര്‍ന്നു ക്യാന്പസ് പ്രണയം.
