പ്രിയനേ, ആനന്ദഭരിതമായിരുന്നുവല്ലോ നമ്മുടെ ആ നിമിഷം നീയും ഞാനും രണ്ട് രൂപമോ ? എങ്കിലെന്ത് ? ഒരേ ആത്മാവു പോല്‍ എന്‍റെ പ്രിയനെ നീയും ഞാനും അനശ്വരതയുടെ നിറം പൂവളളികള്‍ക്കും വൃക്ഷങ്ങള്‍ക്കും, അമൃതിന്‍റെ രുചി കിളികളുടെ പാട്ടുകള്‍ക്ക് എത്ര നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കണ്ണെടുക്കാതെ, എന്‍റെ ആത്മാവിന്‍റെ നാഥാ, നീയും ഞാനും.. ഒരു സ്പര്‍ശം പോലും വേണ്ട നീയും ഞാനുമില്ലാതാവാന്‍ വാക്കുകള്‍ക്കിവിടെ ഇടമില്ല അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ട സ്വര്‍"ീയ തത്തകള്‍ അസൂയപ്പെടട്ടെ ആരും ചിരിക്കാത്തതു പോലെ നാം ആഹ്ളാദത്താല്‍ കരഞ്ഞുപോകുന്നു. എത്ര വിസ്മയകരം, കാരുണ്യവാനായ നാഥാ... നമ്മളിങ്ങനെ...
എന്നെ നോക്കുന്നതെവിടെ? കബീര്‍
എന്നെ നീ നോക്കുന്നതെവിടെ? അടുത്തിരിപ്പുണ്ട് ഞാന്‍ നിന്‍റെ തോളുകളില്‍ സ്പര്‍ശിച്ച് കൊണ്ട് സ്തൂപങ്ങളിലില്ല അന്പലങ്ങളിലില്ല, സിനഗോഗുകളിലില്ല, സഭാ മന്ദിരങ്ങളിലില്ല, ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിലില്ല, കീര്‍ത്തനങ്ങളിലില്ല നിന്നെ വരിയുന്ന ശരീരങ്ങളിലില്ല വെറുതെ നോക്കുക, ഈ നിമിഷം സമയത്തിന്‍റെ ഏറ്റവും ചെറിയ കണികയില്‍ ദൈവമെവിടെ ? ശ്വാസത്തിനും ശ്വാസമായവന്‍ ഇവിടെ, എന്‍റെയുളളിലുണ്ട്.
