സ്രഷ്ടാവിന് വേണ്ടി വിലപിക്കുകയും അതി കഠിനമായ വിരഹമനുഭവിക്കുകയും, ഈശ്വരസംഗമത്താല്‍ ആനന്ദത്തിന്‍റെ ഗീതങ്ങള്‍ ആലപിക്കുകയും ചെയ്തവരാണ് ജലാലുദ്ദീന്‍ റൂമിയും കബീറും. മനുഷ്യന്‍റെ അതിതീവ്രമായ സത്യാന്വേഷണത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കാന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ നിന്ന് പുറപ്പെടുന്ന വാക്കുകളാണ് അവര്‍ ഉപയോഗിച്ചത്.
കാത്തിരിപ്പിന്‍റെ ഭ്രാന്തന്‍ കബീര്‍
തോഴാ . അദ്ദേഹം വരുമെന്ന് തന്നെ വിശ്വസിക്കൂ ആ ദിവ്യാനുഭവത്തിലേക്ക് ,ഒട്ടും വൈകണ്ട, കുതിച്ച് ചാടാന്‍ മടിക്കണ്ട മരിച്ച് വീഴുന്നതിന് മുന്‍പ് വളരെ കരുതലോടെ ചിന്തിച്ച്, ചിന്തിച്ച്... നീ നിന്‍റെ പാശങ്ങള്‍ ഇപ്പോള്‍ മുറിക്കുക പിന്നീടവ ആര് തകര്‍ക്കും ? പ്രേതങ്ങളോ ? ജീര്‍ണ്ണിച്ച ശരീരം വെടിഞ്ഞ് നിന്‍റെ ജീവന്‍ അവനോടു ചേരുമെന്നോ ? വെറുതെ സ്വപ്നം കാണണ്ട ഈ നിമിഷം നീ അവനെ അറിഞ്ഞില്ലെങ്കിലോ ? ഈ നിമിഷം നീ അവനെ പ്രാപിച്ചില്ലെങ്കിലോ ? മരണത്തിന്‍റെ മുറിയില്‍ നീ അകപ്പെട്ടുവല്ലോ ഇന്ന് നീ അവനുമായി ആനന്ദത്തിന്‍റെ മധു നുകര്‍ന്നുവെന്നോ ? അടുത്ത ജന്മങ്ങളില്‍ സംതൃപ്തിയുടെ മുഖം നിനക്ക് . ആഴത്തിലേക്ക് പോകുക, പരമകാരുണികനിലേക്കണയുക, വചനത്തിലേക്ക് മടങ്ങുക നിന്‍റെ കാത്തിരിപ്പാണ് മുഖ്യം കബീറിനെ നോക്കൂ, ഇവന്‍ കാത്തിരിപ്പ് കൊണ്ട് ഭ്രാന്തനായിപ്പോയി. കബീര്‍ അവന് വേണ്ടി ഭ്രാന്തനായിപ്പോയി
