ക്ഷേത്രോല്പത്തിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പ്രധാനമായും രണ്ട് ഐതീഹ്യങ്ങളാണ് നിലവിലുള്ളത്.
പനന്തേങ്ങ പരസ്പരം എറിഞ്ഞ് കളിക്കുന്ന ഒരു കളിയാണ് കട്ടയടി. ഒരിക്കല് കുറച്ച് ഇടയന്മാര് ഈ കളി കളിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കേ അരികിലുള്ള ഒരു ചിതല്പ്പുറ്റില്ത്തട്ടി അതില് നിന്ന് രക്തപ്രവാഹമുണ്ടായി. ദേവി വല്മീകരൂപത്തില് ഇവിടെ ആവിര്ഭവിച്ചിരിക്കുകയാണ് എന്ന് ഒരാള് ഉറഞ്ഞുതുള്ളി പറഞ്ഞു.
പൊട്ടിയ പുറ്റിന്റെ വിടവ് ചന്ദനം കൊണ്ട് അടച്ചു. അപ്പോള് രക്തപ്രവാഹം നിലച്ചു. പിന്നീട് മുതല് അമ്മന് മുറയ്ക്ക് പൂജ ആരംഭിച്ചു. പൂജ ആരംഭിച്ചതോടെ പുറ്റ ക്രമേണ വളരാന് തുടങ്ങി. ഇപ്പോഴത് ചെറിയ പര്വ്വതം പോലെയായിക്കഴിഞ്ഞു. ഉത്സവദിവസങ്ങളില് ദൂരദിക്കുകളില് നിന്നുപോലും ആളുകള് മണ്ടക്കാട്ടമ്മന്റെ ദര്ശനത്തിനായി എത്തിച്ചേരുന്നു.
ആയിരത്തി ഇരുന്നൂറോളം കൊല്ലം പഴക്കം വരുന്നതാണ് അന്പലവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മറ്റൊത്ധ ഐതീഹ്യം. മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ അനുചരന്മാരിലൊരാള് മണ്ടെക്കാട്ട് എത്തിയിരുന്നു. അദ്ദേഹം അന്ന് പൂജ ചെയ്യാന് തെരഞ്ഞെടുത്ത സ്ഥലത്താണത്രെ ശക്തിയുടെ അന്പലം പണി ചെയ്തത്.
മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ ചക്രം സ്ഥാപിച്ച് ആരാധിച്ച ശിഷ്യന് പൂജ കഴിഞ്ഞ് ചക്രമെടുക്കാനായില്ല. തുടര്ന്ന് അദ്ദേഹം ദേവീ പ്രീതിക്കായി പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. പ്രാര്ത്ഥന കേട്ട് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട ശക്തി ആ സ്ഥലം തനിക്കിഷ്ടമായെന്നും അവിടെ തന്നെ വച്ച് പൂജിക്കണമെന്നും ആജ്ഞാപിച്ചു. അതനുസരിച്ച് അവിടെ കഴിഞ്ഞ മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ ശിഷ്യന് ഒരിക്കല് ഭൂമിദേവിയെ പ്രതീപ്പെടുത്തി സമാധിയുമായി.
അതു വഴി കാളവണ്ടിയില് പോയ രണ്ട് വ്യാപാരികള് വിശപ്പകറ്റാന് സമീപത്തെ വീടുകളില് ചെന്നു. അവര് ആ വ്യാപാരികളെ അമ്മന് സന്നിധിയിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടു വന്നു. അപ്പോള് കുളിച്ചു ശുദ്ധിയോടെ വന്നാല് ആഹാരം ലഭിക്കുമെന്ന അശരീരിയാണ് അവര് കേട്ടത്. അതനുസരിച്ച് തിരിച്ചെത്തിയ വ്യാപാരികള്ക്ക് രണ്ട് വാഴയിലയില് ഭക്ഷണം കിട്ടി. ആഹാരശേഷം ഉറങ്ങിയ അവര്ക്ക് തിരിച്ചു പോകുന്നതിനു മുന്പ് ദേവീ ദര്ശനവും ലഭിച്ചു.
വ്യാപാരികള് അവരുടെ പണസഞ്ചികള് ദേവീ സന്നിധിയില് ഉപേക്ഷിച്ചാണ് സ്ഥലം വിട്ടത്. അടുത്ത ദിവസം തിരുവിതാംകോട് സംസ്ഥാന മഹാരാജാവിന്റെ സ്വപ്നത്തില് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട് ഇക്കാര്യങ്ങള് ദേവി വിവരിച്ചെന്നും ആ സ്ഥലത്ത് തനിക്കായി ഒരു അന്പലം പണിയാന് ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ രാജാവ് ദേവീ കല്പന പ്രകാരം നിര്മ്മിച്ചതാണ് മണ്ടയ്ക്കാട് ക്ഷേത്രമെന്നാണ് ഐതീഹ്യം.