അമ്മ ഹരിഹരന്‍റെ ആദ്യ ഗുരുവായി. കര്‍ണ്ണാടക സംഗീതം പഠിപ്പിച്ച അമ്മ തന്നെയാണ് ഈ ഗായകന്‍റെ എന്നത്തേയും വലിയ ഗുരു. സംഗീതത്തെ ജീവനോളം കാത്ത ആ കുടുംബം, ഹരിഹരന് ഇരുപത് വയസ്സുള്ളപ്പോള്‍ മുംബൈയിലേക്ക് താമസം മാറ്റി. അവിടെ നിരവധി പാട്ടുകാരെയും ഹിന്ദുസ്ഥാനിയിലെ എന്നത്തെയും പ്രഗല്‍ഭരേയും ഗുരുക്കന്‍മാരെയും ഹരിഹരന് കണ്ടുമുട്ടി.
മെഹ്ദി ഹസ്സന്‍റെ ആലാപനം അദ്ദേഹത്തെ ആകര്‍ഷിച്ചു. അദ്ദേഹത്തെ മനസ്സാ ഗുരുവായി വരിച്ചു. ഗസലിനോടുള്ള പ്രിയത്തില്‍ എങ്ങനെയും ഹിന്ദുസ്ഥനി പഠിക്കണമെന്ന് ആശിച്ചു. പില്‍ക്കാലത്ത് ഹരിഹരന്‍റെ പാട്ടുകേട്ട ഗസല്‍ ചക്രവര്‍ത്തി മെഹ്ദി ഹസ്സന്‍ അഭിനന്ദിച്ചു. ഇത് അദ്ദേഹം ജന്മ സാഫല്യമായി കാണുന്നു.
പിന്നീട് ഹിന്ദുസ്ഥനിയില്‍ ഉസ്താദ് ഗുലാം മുസ്തഫാഖാന്‍റെ പരിശീലനം നേടി.
ഈ പ്രയാണത്തിനിടയ്ക്ക് പത്മശ്രീ ഉള്‍പ്പൈടെ നിരവധി പുരസ്കാരങ്ങള്‍ ലഭിച്ചു. സംഗീത സംവിധായകനായ എ.ആര്‍.റഹ് മാനാണ് ഈ അസാധാരണ പ്രതിഭയെ സിനിമയിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്നത്. തുടര്‍ന്നുള്ള യാത്രയില്‍ മലയാള സിനിമയില്‍ ഉള്‍പ്പൈടെ നിരവധി ഗാനങ്ങള്‍ ഹരിഹരന് പാടി.
ഗസലുകളില്‍ മൗസം, ഗുല്‍ഫാം, ദില്‍ കി ബാത്, റിഫ്ളക്ഷന്‍സ് എന്നിവയും റോജ എന്ന സിനിമയിലെ തമിഴാ... തമിഴാ..., ബോംബയിലെ ഉയിരേ.. ഉയിരേ... എന്നിവയും പ്രശസ്തങ്ങളായി. മലയാളത്തില്‍ പാടിയ വാക്കിങ് ഇന്‍ ദ മൂണ്‍ ലൈറ്റ്, ഹേ ദില്‍ റുബ എന്നിവ ഹരിഹരന് പ്രിയപ്പെട്ടവയാണ്.
