പൈതൃകത്തിന്‍റെ തിരുശേഷിപ്പായി ലഭിച്ച കളിവീണയില്‍ സംഗീതം കൊണ്ടൊരു താജ്മഹല്‍ തീര്‍ക്കുകയാണ് ഷാജഹാന്‍.
തിരുവനന്തപുരം പത്മനാഭസ്വാമി ക്ഷേത്രത്തിന്‍റെ കിഴക്കേ നടയില്‍ വീണയില്‍ ആശ്വാസത്തിന്‍റെ സംഗീതമുതിര്‍ത്തുകൊണ്ട് ഷാജഹാനുണ്ടാവും. വീണ വില്‍പ്പനക്കാരനായ ഷാജഹാന്‍ തന്‍റെ കളിവീണയുടെ നാദത്തിലൂടെ സായന്തനങ്ങളെ സംഗീത സാന്ദ്രമാക്കുന്നു.
ശാസ്ത്രീയമായി സംഗീതം പഠിച്ചയാളൊന്നുമല്ല ഷാജഹാന്‍. അയാള്‍ വീണവില്‍പ്പനക്കാരനാണ്. കളിവീണകള്‍ വിറ്റുകിട്ടുന്ന പണം കൊണ്ട് ഉപജീവനം നടത്തുന്ന പ്രതിഭാശാലിയായ ഒരു സാധാരണക്കാരന്‍.
അച്ഛനോടൊപ്പം വീണ വില്‍പ്പനക്കായി പോയിരുന്നകാലം തൊട്ടേ വീണ ഷാജഹാന്‍റെ കളിത്തോഴനായിരുന്നു. കൂട നിറയെ കളിവീണകളും ചുമന്ന് വില്‍പ്പനയില്‍ അച്ഛനെ സഹായിച്ചു നടന്ന കാലത്തു തന്നെ ഷാജഹാന്‍ വീണ വായിക്കാനും പഠിച്ചു. സ്കൂള്‍ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനു ശേഷം വീണ നിര്‍മ്മാണത്തിലേക്കും ഷാജഹാന്‍റെ ശ്രദ്ധ തിരിഞ്ഞു.
ഈ കളിവീണ ലളിതമായൊരു സംഗീതോപകരണമാണ്. ഇതിന്‍റെ അസംസ്കൃത വസ്തുക്കള്‍ മുള, മണ്‍കലം, വര്‍ണ്ണക്കടലാസ്, കൈതയോല, ബ്രേക്ക് വയര്‍ എന്നിവയാണ്.
കാട്ടാക്കാടയില്‍ നിന്നാണ് ഷാജ-ഹാന്‍ മുളകൊണ്ടു വരുന്നത്. കൈതയോല ചാമിയാര്‍ മഠത്തുനിന്നും. മണ്‍കലം ആവശ്യത്തിനനുസരിച്ച് ഉണ്ടാക്കിക്കും. വീണയുടെ തന്ത്രികളായി ഉപയോഗിക്കുന്നത് ബ്രേക്ക് വയറാണ്.
മുളകള്‍ പാകത്തിനു മറിച്ച് വര്‍ണ്ണ കടലാസുകള്‍കൊണ്ട് പൊതിയുന്നതാണ് നിര്‍മ്മാണത്തിന്‍റെ ആദ്യപടി. പിന്നീട് മണ്‍കലം മുളയില്‍ ചേര്‍ത്ത് പിടിപ്പിക്കും. ബ്രേക്ക് വയര്‍ തന്ത്രികളായി കെട്ടും. കൈതയോല കുന്തിരിക്കപ്പൊടി കൊണ്ട് മിനുസപ്പെടുത്തും. വീണമീട്ടനുപയോഗിക്കുന്ന വില്ല് നിര്‍മ്മിക്കുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്.
ഈ കളിവീണകള്‍ക്ക് വിലയ്ക്കനുസരിച്ച് ചില മാറ്റങ്ങളുണ്ടാകും. 20 രൂപ മുതല്‍ 40 രൂപയുടെ വരെ വീണകളുണ്ട്. ഒരു ദിവസം ഏതാണ്ട് 20 ഓളം മുളകള്‍ തനിക്ക് നിര്‍മ്മിക്കാനാവുമെങ്കിലും വളരെ കുറച്ചു മാത്രം നിര്‍മ്മിച്ച് അത് വിറ്റു തീര്‍ക്കുകയാണ് താന്‍ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ഷാജഹാന്‍ പറയുന്നു.
ക്ഷേത്രത്തിലെത്തുന്ന ഭക്തജ-നങ്ങളാണ് ഷാജഹാന്‍റെ വീണകള്‍ വാങ്ങുന്നത്. സ്കൂള്‍ കുട്ടികളും വിദേശികളുമൊക്കെ വീണ വാങ്ങാറുണ്ട്.
