രാമായണപാരായണം - മുപ്പത്തൊന്നാം ദിവസം

രാക്ഷസന്മാരൊക്കെ സ്തുതിച്ചാരനന്തരം രക്ഷോവിനാശനനാകിയ രാമനെ “രക്ഷിതന്മാരായ് ചമഞ്ഞിതു ഞങ്ങളും രക്ഷോവരനെ വധിച്ചമൂലം ഭവാന്‍. പക്ഷീന്ദ്രവാഹന! പാപവിനാശന! രക്ഷ രക്ഷ! പ്രഭോ! നിത്യം നമോസ്തു തേ/“ ഗന്ധര്‍വ്വസംഘവുമൊക്കെ സ്തുതിച്ചിതു പങ്ക്‍തികണ്ഠാന്തകന്‍‌തന്നെ നിരാമയം. “അന്ധനാം രാവണന്‍‌തന്നെബ്ഭയപ്പെട്ടു സന്തതം ഞങ്ങളൊളിച്ചുകിടന്നതും ഇന്നു തുടങ്ങി അവ ചരിത്രങ്ങളും നന്നായ് സ്തുതിച്ചു പാടിക്കൊണ്ടനാരതം സഞ്ചരിക്കാമിനിക്കാരുണ്യവാരിധേ! നിന്‍ ചരണാംബുജം നിത്യം നമോ നമ:“ കിന്നരന്മാരും പുകഴ്ന്നുതുടങ്ങിനാന്‍ മന്നവന്‍‌തന്നെ മനോഹരമാംവണ്ണം “ദുര്‍ന്നയമേറിയ രാക്ഷസരാജനെ& ക്കൊന്നുകളഞ്ഞുടന്‍ ഞങ്ങളെ രക്ഷിച്ചു നിന്നെബ്ഭജിപ്പനവകാശമുണ്ടായി& വന്നതും നിന്നുടെ കാരുണ്യവൈഭവം. പന്നഗതല്‌‌പേ വസിക്കും ഭവല്‍‌പദം വന്ദാമഹേ വയം വന്ദാമഹേ വയം.” കിമ്പുരുഷന്മാര്‍ പരമ്പുരുഷന്‍‌പദം സംഭാവ്യ ഭക്ത്യാ പുകഴ്‌ന്നാരതിദ്രുതം. “കമ്പിതന്മാരായ് വയം ഭയം‌പൂണ്ടൊളി& ച്ചെമ്പോറ്റി രാവണനെന്നു കേല്‍ക്കുന്നേരം. അംബരമാര്‍ഗ്ഗേ നടക്കുമാറില്ലിനി നിന്‍ പാദപത്മം ഭജിക്കായ്‌വരേണമേ!“ സിദ്ധസമൂഹവുമപ്പോള്‍ മനോരഥം സിദ്ധിച്ചമൂലം പുകഴ്ത്തിത്തുടങ്ങിനാര്‍” “യുദ്ധേ ദശഗ്രീവനെക്കൊന്നു ഞങ്ങള്‍ക്കു ചിത്തഭയം തീര്‍ത്ത കാരുണ്യവാരിധേ! രക്താരവിന്ദാഭപൂണ്ട ഭവല്‍‌പദം നിത്യം നമോ നമോ നിത്യം നമോ നമ:“ വിദ്യാധരന്മാരുമത്യാദരം‌പൂണ്ടു ഗദ്യപദ്യാദികള്‍കൊണ്ടു പുകഴ്ത്തിനാര്‍: “വിദ്വജ്ജനങ്ങള്‍ക്കുമുള്ളില്‍ തിരിയാതെ തത്വാത്മനേ പരമാത്മനേ തേ നമ:“ ചാരുരൂപം‌തേടുമപ്സരസാം ഗണം ചാരനന്മാരുഗരന്മാര്‍ മരുത്തുകള്‍ തുംബുരുനാദഗുഹ്യകവൃന്ദവു& മംബരചാരികള്‍ മറ്റുള്ളവര്‍കളും സ്പഷ്ടവര്‍ണ്ണോദ്യന്മധുരപദങ്ങളാല്‍ തുഷ്ട്യാ കനക്കെ സ്തുതിച്ചോരനന്തരം രാമചന്ദ്രനുഗ്രഹേണ സമസ്തരും കാമലാഭേന നിജനിജമന്ദിരം.