ജന്മമൃതിസുഖദു:ഖാതികളുണ്ടു നിര്മ്മലന്മാര് ജീവനെന്നു ചൊല്ലുന്നതും ചൊല്ലാവതല്ലാതനാദ്യവിദ്യാഖ്യയെ- ച്ചൊല്ലുന്നുകാരണോപാധിയെന്നും ചിലര്. സ്ഥൂലവും സൂക്ഷ്മവും കാരണമെന്നതും മൂലമാം ചിത്തിനുള്ളൊരുപാധിത്രയം എന്നിവറ്റാല് വിശിഷ്ടം ജീവനായതു- മന്യൂനനാം പരന് തദ്വിയുക്തന് വിഭോ! സര്വ്വപ്രപഞ്ചത്തിനും ബിംബഭൂതനായ് സര്വ്വോപരിസ്ഥിതനായ് സര്വ്വസാക്ഷിയായ് 190 തേജോമയനാം പരന് പരമാത്മാവു രാജീവലോചനനാകുന്നതു നീയല്ലോ. നിങ്കല്നിന്നുണ്ടായ്വരുന്നിതു ലോകങ്ങള് നിങ്കല് പ്രതിഷ്ഠിതമായിരിക്കുന്നതും നിങ്കലത്രേ ലയിക്കുന്നതുമൊക്കവേ നിന്കളിയാകുന്നിതൊക്കെയോര്ക്കുംവിധൌ കാരണമെല്ലാറ്റിനും ഭവാന് നിര്ണ്ണയം നാരായണ! നരകാരേ! നരാധിപ! ജീവനും രജ്ജുവിങ്കല് സര്പ്പമെന്നുള്ള ഭാവനകൊണ്ടു ഭയത്തെ വഹിക്കുന്നു 200 നേരേ പരമാത്മാ ഞാനെന്നറിയുമ്പോള് തീരും ഭവഭയമൃത്യുദു:ഖാദികള്. ത്വല്ക്കഥാനാമശ്രവണാദികൊണ്ടുട- നുള്ക്കാമ്പിലുണ്ടായ്വരും ക്രമാല് ഭക്തിയും ത്വല്പാദപങ്കജഭക്തി മുഴുക്കുമ്പോള് ത്വല്ബോധവും മനക്കാമ്പിലുദിച്ചീടും ഭക്തി മുഴുത്തു തത്ത്വജ്ഞാനമുണ്ടായാല് മുക്തിയും വന്നീടുമില്ലൊരു സംശയം ത്വത്ഭക്തഭൃത്യഭൃത്യന്മാരിലേകനെ- ന്നല്പന്ജ്ഞനാമെന്നെയും കരുതേണമേ! 210 മായയാലെന്നെ മോഹിപ്പിയാതെ ജഗ- ന്നായക നിത്യമനുഗ്രഹിക്കേണമേ! ത്വന്നാഭിപങ്കജത്തിങ്കല്നിന്നേകദാ മുന്നമുണ്ടായി ചതുര്മ്മുഖന് മല്പിതാ- നിന്നുടെ പുത്രനായ് ഭക്തനായ് മേവിനോ- രെന്നെയനുഗ്രഹിക്കേണം വിശേഷിച്ചും” പിന്നെയും പിന്നെയും വീണു നമസ്കരി- ച്ചെന്നീവണ്ണം പറഞ്ഞീടിനാന് നാരദന് വീണാധരന് മുനി പിന്നെയും ചൊല്ലിനാന്. 220
“ഇപ്പോളിവിടേക്കു ഞാന് വന്ന കാരണ- മുല്പലസംഭവന്തന്റെ നിയോഗത്താല് രാവണനെക്കൊന്നു ലോകങ്ങള് പാലിപ്പാന് ദേവകളോടരുള്ചെയ്തതുകാരണം മര്ത്ത്യനായ് വന്നു ജനിച്ചു ദശരഥ- പുത്രനായെന്നതോ നിശ്ചയമെങ്കിലും പൂജ്യനായെന്നൊരു ഭവാനെദ്ദശരഥന് രാജ്യരക്ഷാര്ത്ഥമഭിഷേകമിക്കാലം ചെയ്യുമാറെന്നൊരുമ്പെട്ടിരിക്കുന്നിതു നീയുമതിന്നനുകൂലമായ് വന്നീടും 230 പിന്നെദ്ദശമുഖനെക്കൊന്നുകൊള്ളുവാ- നെന്നുമവകാഴമുണ്ടായ്വരായല്ലോ. സത്യത്തെ രക്ഷിച്ചുകൊള്ളുകെന്നെന്നോടു സത്വരം ചെന്നു പറകെന്നരുള്ചെയ്തു സത്യസന്ധന് ഭവാനെങ്കിലും മാനസേ മര്ത്തൃജന്മംകൊണ്ടു വിസ്തൃതനായ്വരും” ഇത്തരം നാരദന് ചൊന്നതു കേട്ടതി- നുത്തരമായരുള്ചെയ്തിതു രാഘവന്.
|