അഞ്ജനാതനയനോടിങ്ങനെ സീതാദേവി കഞ്ജലോചനതത്ത്വമുപദേശിച്ചശേഷം അഞ്ജസാ രാമദേവന് മന്ദഹാസവുംചെയ്തു മഞ്ജുളവാചാ പുനരവനോടുരചെയ്തുഃ 300 "പരമാത്മാവാകുന്ന ബിംബത്തില് പ്രതിബിംബം പരിചില് കാണുന്നതു ജീവാത്മാവറികെടോ! തേജോരൂപിണിയാകുമെന്നുടെ മായതങ്കല് വ്യാജമെന്നിയേ നിഴലിക്കുന്നു കപിവരാ! ഓരോരോ ജലാശയേ കേവലം മഹാകാശം നേരേ നീ കാണ്മീലയോ, കണ്ടാലുമതുപോലെ സാക്ഷാലുളെളാരു പരബ്രഹ്മമാം പരമാത്മാ സാക്ഷിയായുളള ബിംബം നിശ്ചലമതു സഖേ! തത്ത്വമസ്യാദി മഹാവാക്യാര്ത്ഥംകൊണ്ടു മമ തത്ത്വത്തെയറിഞ്ഞീടാമാചാര്യകാരുണ്യത്താല്. 310 മത്ഭക്തനായുളളവനിപ്പദമറിയുമ്പോള് മത്ഭാവം പ്രാപിച്ചീടുമില്ല സംശയമേതും. മത്ഭക്തിവിമുഖന്മാര് ശാസ്ത്രഗര്ത്തങ്ങള്തോറും സത്ഭാവംകൊണ്ടു ചാടിവീണു മോഹിച്ചീടുന്നു. ഭക്തിഹീനന്മാര്ക്കു നൂറായിരം ജന്മംകൊണ്ടും സിദ്ധിക്കയില്ല തത്ത്വജ്ഞാനവും കൈവല്യവും. പരമാത്മാവാം മമ ഹൃദയം രഹസ്യമി- തൊരുനാളും മത്ഭക്തിഹീനന്മാരായ് മേവീടും നരന്മാരോടു പറഞ്ഞറിയിക്കരുതെടോ! പരമമുപദേശമില്ലിതിന്മീതെയൊന്നും." 320 ശ്രീമഹാദേവന് മഹാദേവിയോടരുള്ചെയ്ത രാമമാഹാത്മ്യമിദം പവിത്രം ഗുഹ്യതമം സാക്ഷാല് ശ്രീരാമപ്രോക്തം വായുപുത്രനായ്ക്കൊണ്ടു മോക്ഷദം പാപഹരം ഹൃദ്യമാനന്ദോദയം സര്വ്വവേദാന്തസാരസംഗ്രഹം രാമതത്ത്വം ദിവ്യനാം ഹനുമാനോടുപദേശിച്ചതെല്ലാം ഭക്തിപൂണ്ടനാരതം പഠിച്ചീടുന്ന പുമാന് മുക്തനായ്വരുമൊരു സംശയമില്ല നാഥേ! ബ്രഹ്മഹത്യാദിദുരിതങ്ങളും ബഹുവിധം ജന്മങ്ങള്തോറുമാര്ജ്ജിച്ചുളളവയെന്നാകിലും 330 ഒക്കവേ നശിച്ചുപോമെന്നരുള്ചെയ്തു രാമന് മര്ക്കടപ്രവരനോടെന്നതു സത്യമല്ലോ. ജാതിനിന്ദിതന് പരസ്ത്രീധനഹാരി പാപി മാതൃഘാതകന് പിതൃഘാതകന് ബ്രഹ്മഹന്താ യോഗിവൃന്ദാപകാരി സുവര്ണ്ണസ്തേയി ദുഷ്ടന് ലോകനിന്ദിതനേറ്റമെങ്കിലുമവന് ഭക്ത്യാ രാമനാമത്തെജ്ജപിച്ചീടുകില് ദേവകളാ- ലാമോദപൂര്വം പൂജ്യനായ്വരുമത്രയല്ല യോഗീന്ദ്രന്മാരാല്പ്പോലുമലഭ്യമായ വിഷ്ണു- ലോകത്തെ പ്രാപിച്ചീടുമില്ല സംശയമേതും. 340
|