രാമായണപാരായണം - മുപ്പതാം ദിവസം

പിന്നെയും പത്തുതലയ്ക്കൊരു വാട്ടമി- ല്ലെന്നേ വിചിത്രമേ! നന്നുനന്നെത്രയും. ഇങ്ങനെ നൂറായിരം തലപോകിലു& മെങ്ങും കുറവില്ലതന്‍‌തല പത്തിനും. രാത്രിഞ്ചരാധിപന്‍‌തന്‍റെ തപോബലം ചിത്രം വിചിത്രം വിചിത്രമത്രേ തുലോം. കുംഭകര്‍ണ്ണന്‍ മകരാക്ഷന്‍ ഖരന്‍ ബാലി& വമ്പനാം മാരീചനെന്നിവരെയാദിയാം ദുഷ്ടന്മാരെക്കൊന്ന ബാണത്തിനിന്നെന്തതി& നിഷ്ഠൂരനാമിവനെക്കൊല്ലുവാന്‍ മടി& യുണ്ടായതിദ്ദശകണ്ഠനെക്കൊല്ലുവാന്‍. കണ്ടീലൊന്നുമുപായവുമേതുമീശ്വരാ! ചിന്തിച്ചു രാഘവന്‍ പിന്നെയുമദ്ദശ& കണ്ഡന്‍ മെയ്യില്‍ ബാണങ്ങള്‍ തൂകീടിനാന്‍. രാവണനും പൊഴിച്ചീടിനാന്‍ ബാണങ്ങള്‍ ദേവദേവന്‍ തിരുമേനിയിലാവോളം. കൊണ്ട ശരങ്ങളെക്കൊണ്ടു രഘുവര& ന്നുണ്ടായിതുള്ളിലൊരു നിനവന്നേരം പുഷ്പസമങ്ങളായ് വന്നു ശരങ്ങളും കെല്‌പു കുറഞ്ഞു ദശാസ്യനു നിര്‍ണ്ണയം. ഏഴു ദിവസം മുഴുവനീവണ്ണമേ രോഷേണ നിന്നു പൊരുതോരനന്തരം മാതലിതാനും തൊഴുതു ചൊല്ലീടിനാ& “നേതും വിഷാദമുണ്ടായ്ക മാനസേ. മുന്നമഗസ്ത്യതപോധനനാദരാല്‍ തന്നെ ബാണം കൊണ്ടു കൊല്ലാം ജഗല്‍‌പ്രഭോ! പൈതമഹാസ്ത്രമതായതെന്നിങ്ങനെ മാതലി ചൊന്നതു കേട്ടു രഘുവരന്‍ “നന്നു പറഞ്ഞതു നീയതെന്നോടിനി& ക്കൊന്നീടുവേന്‍ ദശകണ്ഠനെ നിര്‍ണ്ണയം.” എന്നരുളിച്ചെയ്തു വൈരിഞ്ചമസ്ത്രത്തെ നന്നായെടുത്തു തൊടുത്തിതു രാഘവന്‍ സൂര്യാനലന്മാരതിന്നു തരം തൂവല്‍ വായുവും മന്ദരമേരുക്കള്‍ മദ്ധ്യമായ് വിശ്വമെല്ലാം പ്രകാശിച്ചൊരു സായകം വിശ്വാസഭക്ത്യാ ജപിച്ചയച്ചീടിനാന്‍. രാവണന്‍‌തന്‍റെ ഹൃദയം പിളര്‍ന്നു ഭൂ& ദേവിയും ഭേദിച്ചു വാരിധിയില്‍ പുക്കു ചോര കഴുകി മുഴുകി വിരവോടു മാരുതവേഗേന രാഘവന്‍‌തന്നുടെ തൂണിയില്‍ വന്നിങ്ങു വീണു തെളിവോടു ബാണവുമെന്തൊരു വിസ്മയമന്നേരം.