രാവണവധം
രാഘവന് മാതലിയോടരുളിച്ചെയ്തി- “താകുലമെന്നിയേ തേര് നടത്തിടു നീ”. മാതലി തേരതിവേഗേന കൂട്ടിനാ& നേതുമേ ചഞ്ചലമില്ല ദശാസ്യനും. മൂടി പൊടികൊണ്ടു ദിക്കുമുടനിട& കൂടി ശരങ്ങളുമെന്തൊരു വിസ്മയം. രാത്രിഞ്ചരന്റെ കൊടിമരം ഖണ്ഡിച്ചു ധാത്രിയിലിട്ടു ദശരഥപുത്രനും. യാതുധാനാധിപന് വാജികള്തമ്മെയും മാതലിതന്നെയുമേറെയെയ്തീടിനാന്. ശൂലം മുസലഗദാദികളും മേല്ക്കു& മേലേ പൊഴിച്ചിതു രാക്ഷസരാജനും. സായകജാലം പൊഴിച്ചവയും മുറി& ച്ചായോധനത്തിന്നടുത്തിതു രാമനും. “ഏറ്റമണഞ്ഞുമകന്നും വലംവെച്ചു& മേറ്റുമിറ്റംവെച്ചുതൊട്ടും പിന്താങ്ങിയും സാരഥിമാരുടെ സൌത്യകൌശല്യവും പോരാളികളുടെ യുദ്ധകൌശല്യവും പണ്ടു കീഴില്കണ്ടതില്ല നാമീവണ്ണ& മുണ്ടാകയുമില്ലീവണ്ണമിനി മേലില്”. എന്നു ദേവാദികളും പുകഴ്ത്തീടിനാര്. നന്നുനന്നെന്നു തെളിഞ്ഞിതു നാരദന്. പൌലസ്ത്യരാഘവന്മാര് തൊഴില് കാണ്കയാല് ത്രൈലോക്യവാസികള് ഭീതിപൂണ്ടീടിനാര്. വാതമടക്കി മറഞ്ഞിതു സൂര്യനും മേദിനിതാനും വിറച്ചിതു പാരമായ്. പാഥോനിധിയുമിളകിമറിഞ്ഞിതു പാതാളവാസികളും നടുങ്ങീടിനാര്. “അംബുധിയംബുധിയോടൊന്നെതിര്ക്കിലു& മംബരമംബരത്തോടെതിര്ത്തീടിലും രാഘവരാവണയുദ്ധത്തിനു സമം. രാഘവരാവണയുദ്ധമൊഴിഞ്ഞില്ല.” കേവലമിങ്ങനെ നിന്നു പുകഴ്ത്തിനാര്. ദേവാദികളുമന്നേരത്തു രാഘവന് രാത്രിഞ്ചരന്റെ തലയൊന്നറത്തുടന് ധാത്രിയിലിട്ടാനതുനേരമപ്പൊഴേ കൂടെമുളച്ചുകാണാതിതവന്തല കൂടെ മുറിച്ചുകളഞ്ഞു രണ്ടാമതും. ഉണ്ടായിഅപ്പോളതും പിന്നെ രാഘവന് ഖണ്ഡിച്ചുഭൂമിയിലിട്ടാനരക്ഷണാല്. ഇത്ഥം മുറിച്ചു നൂറ്റൊന്നു തലകളെ പൃത്ഥ്വിയിലിട്ടു രഘുകുലസത്തമന്.
|