സ്ത്രീവധമാകിയ കര്മ്മത്തിനാശു നീ ഭാവിച്ചതും തവ ദുഷ്കീര്ത്തിവര്ദ്ധനം രാത്രിഞ്ചരേന്ദ്രപ്രവര! പ്രഭോ! മായാ& സാര്ദ്ധം വിരവോടു പോരിക പോരിനായ് മാനവന്മാരെയും വാനരന്മാരെയും മാനേന പോര്ചെയ്തു കൊന്നുകളഞ്ഞു നീ ജാനകീദേവിയെ പ്രാപിച്ചുകൊള്ളുക മനസതാപവും ദൂരെ നീക്കീടുക.” നീതിമാനായ സുപാര്ശ്വന് പറഞ്ഞതു യാതുധാനാധിപന് കേട്ടു സന്തുഷ്ടനായ് ആസ്ഥാനമണ്ഡപേ ചെന്നിരുന്നെത്രയു& മാസ്ഥയാ മന്ത്രികളോടും നിരൂപിച്ചു ശിഷ്ടരായുള്ള നിശാചരന്മാരുമായ് പുഷ്ട രോഷം പുറപ്പെട്ടിതു പോരിനായ്. ചെന്നു രക്ഷോബലം രാമനോടേറ്റള& വൊന്നൊഴിയാതെയൊടുക്കിനാന് രാമനും. മന്നവന് തന്നോടെതിര്ത്തിതു രാവണന് നിന്നു പോര്ചെയ്താനഭേദമായ് നിര്ഭയം പിന്നെ രഘൂത്തമന് ബാണങ്ങളെയ്തെയ്തു ഭിന്നമാക്കീടിനാന് രാവണദേഹവും. പാരം മുറിഞ്ഞു തളര്ന്നു വശംകെട്ടു ധീരതയും വിട്ടു വാങ്ങീ ദശാസനന്. പോരുമിനി മമ പോരുമെന്നോര്ത്തിനി& ഭീരുവായ് ലങ്കാപുരം പുക്കനന്തരം.
|