വിശ്വസംഹാരസൃഷ്ടിസ്ഥിതികള് ചെയ്വാനായി വിശ്വമോഹിനിയായ മായതന് ഗുണങ്ങളാല് രുദ്രപങ്കജഭവവിഷ്ണുരൂപങ്ങളായി- ച്ചിദ്രൂപനായ ഭവാന് വാഴുന്നു, മോഹാത്മനാം നാനാരൂപങ്ങളായിത്തോന്നുന്നു ലോകത്തിങ്കല് ഭാനുമാന് ജലംപ്രതി വെവ്വേറെ കാണുംപോലെ. ഇങ്ങനെയുളള ഭഗവത്സ്വരൂപത്തെ നിത്യ- മെങ്ങനെയറിഞ്ഞുപാസിപ്പു ഞാന് ദയാനിധേ! അദ്യൈവ ഭവച്ചരണാംബുജയുഗം മമ പ്രത്യക്ഷമായ്വന്നിതു മത്തപോബലവശാല്. 310 ത്വന്മന്ത്രജപവിശുദ്ധാത്മനാം പ്രസാദിക്കും നിര്മ്മലനായ ഭവാന് ചിന്മയനെന്നാകിലും സന്മയമായി പരബ്രഹ്മമായരൂപമായ് കര്മ്മണാമഗോചരമായോരു ഭവദ്രൂപം ത്വന്മായാവിഡംബനരചിതം മാനുഷ്യകം മന്മഥകോടികോടിസുഭഗം കമനീയം കാരുണ്യപൂര്ണ്ണനേത്രം കാര്മ്മുകബാണധരം സ്മേരസുന്ദരമുഖമജിനാംബരധരം സീതാസംയുതം സുമിത്രാത്മജനിഷേവിത- പാദപങ്കജം നീലനീരദകളേബരം. 320 കോമളമതിശാന്തമനന്തഗുണമഭി- രാമമാത്മാരാമമാനന്ദസമ്പൂര്ണ്ണാമൃതം പ്രത്യക്ഷമദ്യ മമ നേത്രഗോചരമായോ- രിത്തിരുമേനി നിത്യം ചിത്തേ വാഴുകവേണം. മുറ്റീടും ഭക്ത്യാ നാമമുച്ചരിക്കായീടണം മറ്റൊരു വരമപേക്ഷിക്കുന്നേനില്ല പോറ്റീ!" വന്ദിച്ചു കൂപ്പി സ്തുതിച്ചീടിന മുനിയോടു മന്ദഹാസവും പൂണ്ടു രാഘവനരുള്ചെയ്തുഃ "നിത്യവുമുപാസനാശുദ്ധമായിരിപ്പോരു ചിത്തം ഞാനറിഞ്ഞത്രേ കാണ്മാനായ്വന്നു മുനേ! 330 സന്തതമെന്നെത്തന്നെ ശരണം പ്രാപിച്ചു മ- ന്മന്ത്രോപാസകന്മാരായ് നിരപേക്ഷന്മാരുമായ് സന്തുഷ്ടന്മാരായുളള ഭക്തന്മാര്ക്കെന്നെ നിത്യം ചിന്തിച്ചവണ്ണംതന്നെ കാണായ്വന്നീടുമല്ലോ. ത്വല്കൃതമേതല് സ്തോത്രം മല്പ്രിയം പഠിച്ചീടും സല്കൃതിപ്രവരനാം മര്ത്ത്യനു വിശേഷിച്ചും സല്ഭക്തി ഭവിച്ചീടും ബ്രഹ്മജ്ഞാനവുമുണ്ടാ- മല്പവുമതിനില്ല സംശയം നിരൂപിച്ചാല്. താപസോത്തമ! ഭവാനെന്നെസ്സേവിക്കമൂലം പ്രാപിക്കുമല്ലോ മമ സായൂജ്യം ദേഹനാശേ. 340 ഉണ്ടൊരാഗ്രഹം തവാചാര്യനാമഗസ്ത്യനെ- ക്കണ്ടു വന്ദിച്ചുകൊള്വാ,നെന്തതിനാവതിപ്പോള്? തത്രൈവ കിഞ്ചില്ക്കാലം വസ്തുമുണ്ടത്യാഗ്രഹ- മെത്രയുണ്ടടുത്തതുമഗസ്ത്യാശ്രമം മുനേ!" ഇത്ഥം രാമോക്തി കേട്ടു ചൊല്ലിനാന് സുതീക്ഷ്ണനു- "മസ്തു തേ ഭദ്ര,മതു തോന്നിയതതിന്നു ഞാന് കാട്ടുവേനല്ലോ വഴി കൂടെപ്പോന്നടുത്തനാള്. വാട്ടമെന്നിയേ വസിക്കേണമിന്നിവിടെ നാം ഒട്ടുനാളുണ്ടു ഞാനും കണ്ടിട്ടെന് ഗുരുവിനെ. പുഷ്ടമോദത്തോടൊക്കത്തക്കപ്പോയ്ക്കാണാമല്ലോ." 350 ഇത്ഥമാനന്ദംപൂണ്ടു രാത്രിയും കഴിഞ്ഞപ്പോ- ളുത്ഥാനംചെയ്തു സന്ധ്യാവന്ദനം കൃത്വാ ശീഘ്രം പ്രീതനാം മുനിയോടും ജാനകീദേവിയോടും സോദരനോടും മന്ദം നടന്നു മദ്ധ്യാഹ്നേ പോയ് ചെന്നിതു രാമനഗസ്ത്യാനുജാശ്രമേ ജാവം വന്നു സല്ക്കാരംചെയ്താനഗസ്ത്യസഹജനും വന്യഭോജനവുംചെയ്തന്നവരെല്ലാവരു- മന്യോന്യസല്ലാപവും ചെയ്തിരുന്നോരുശേഷം
അഗസ്ത്യസന്ദര്ശനം
ഭാനുമാനുദിച്ചപ്പോളര്ഘ്യവും നല്കി മഹാ- കാനനമാര്ഗ്ഗേ നടകൊണ്ടിതു മന്ദം മന്ദം. 360 സര്വര്ത്തുഫലകുസുമാഢ്യപാദപലതാ- സംവൃതം നാനാമൃഗസഞ്ചയനിഷേവിതം നാനാപക്ഷികള് നാദംകൊണ്ടതിമനോഹരം കാനനം ജാതിവൈരരഹിതജന്തുപൂര്ണ്ണം നന്ദനസമാനമാനന്ദദാനാഢ്യം മുനി- നന്ദനവേദദ്ധ്വനിമണ്ഡിതമനുപമം ബ്രഹ്മര്ഷിപ്രവരന്മാരമരമുനികളും സമ്മോദംപൂണ്ടു വാഴും മന്ദിരനികരങ്ങള് സംഖ്യയില്ലാതോളമുണ്ടോരോരോതരം നല്ല സംഖ്യാവത്തുക്കളുമുണ്ടറ്റമില്ലാതവണ്ണം. 370 ബ്രഹ്മലോകവുമിതിനോടു നേരല്ലെന്നത്രേ ബ്രഹ്മജ്ഞന്മാരായുളേളാര് ചൊല്ലുന്നു കാണുംതോറും. ആശ്ചര്യമോരോന്നിവ കണ്ടുകണ്ടവരും ചെ- ന്നാശ്രമത്തിനു പുറത്തടുത്തു ശുഭദേശേ വിശ്രമിച്ചനന്തരമരുളിച്ചെയ്തു രാമന് വിശ്രുതനായ സുതീക്ഷ്ണന്തന്നോ'ടിനിയിപ്പോള് വേഗേന ചെന്നു ഭവാനഗസ്ത്യമുനീന്ദ്രനോ- ടാഗതനായോരെന്നെയങ്ങുണര്ത്തിച്ചീടേണം. ജാനകിയോടും ഭ്രാതാവായ ലക്ഷ്മണനോടും കാനനദ്വാരേ വസിച്ചീടുന്നിതുപാശ്രമം.' 380 ശ്രുത്വാ രാമോക്തം സുതീക്ഷ്ണന്മഹാപ്രസാദമി- ത്യുക്താ സത്വരം ഗത്വാചാര്യമന്ദിരം മുദാ നത്വാ തം ഗുരുവരമഗസ്ത്യം മുനികുല- സത്തമം രഘൂത്തമഭക്തസഞ്ചയവൃതം രാമമന്ത്രാര്ത്ഥവ്യാഖ്യാതല്പരം ശിഷ്യന്മാര്ക്കാ- യ്ക്കാമദമഗസ്ത്യമാത്മാരാമം മുനീശ്വരം ആരൂഢവിനയംകൊണ്ടാനതവക്ത്രത്തോടു- മാരാല് വീണുടന് ദണ്ഡനമസ്കാരവും ചെയ്താന്. "രാമനാം ദാശരഥി സോദരനോടും നിജ- ഭാമിനിയോടുമുണ്ടിങ്ങാഗതനായിട്ടിപ്പോള്. 390 നില്ക്കുന്നു പുറത്തുഭാഗത്തു കാരുണ്യാബ്ധേ! നിന് തൃക്കഴലിണ കണ്ടു വന്ദിപ്പാന് ഭക്തിയോടെ." മുമ്പേതന്നകകാമ്പില് കണ്ടറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു കുംഭസംഭവന് പുനരെങ്കിലുമരുള്ചെയ്താന്ഃ "ഭദ്രം തേ, രഘുനാഥമാനയ ക്ഷിപ്രം രാമ- ഭദ്രം മേ ഹൃദിസ്ഥിതം ഭക്തവത്സലം ദേവം. പാര്ത്തിരുന്നീടുന്നു ഞാനെത്രനാളുണ്ടു കാണ്മാന്. പ്രാര്ത്ഥിച്ചു സദാകാലം ധ്യാനിച്ചു രാമരൂപം രാമ രാമേതി രാമമന്ത്രവും ജപിച്ചതി- കോമളം കാളമേഘശ്യാമളം നളിനാക്ഷം." 400 ഇത്യുക്ത്വാ സരഭസമുത്ഥായ മുനിപ്രവ- രോത്തമന് മദ്ധ്യേ ചിത്തമത്യന്തഭക്ത്യാ മുനി- സത്തമരോടും നിജശിഷ്യസഞ്ചയത്തോടും ഗത്വാ ശ്രീരാമചന്ദ്രവക്ത്രം പാര്ത്തരുള്ചെയ്താന്ഃ "ഭദ്രം തേ നിരന്തരമസ്തു സന്തതം രാമ- ഭദ്ര! മേ ദിഷ്ട്യാ ചിരമദ്യൈവ സമാഗമം. യോഗ്യനായിരിപ്പോരിഷ്ടാതിഥി ബലാല് മമ ഭാഗ്യപൂര്ണ്ണത്വേന സംപ്രാപ്തനായിതു ഭവാന്. അദ്യവാസരം മമ സഫല,മത്രയല്ല മത്തപസ്സാഫല്യവും വന്നിതു ജഗല്പതേ!" 410 കുംഭസംഭവന്തന്നെക്കണ്ടു രാഘവന്താനും തമ്പിയും വൈദേഹിയും സംഭ്രമസമന്വിതം കുമ്പിട്ടു ഭക്ത്യാ ദണ്ഡനമസ്കാരം ചെയ്തപ്പോള് കുംഭജന്മാവുമെടുത്തെഴുനേല്പിച്ചു ശീഘ്രം ഗാഢാശ്ലേഷവുംചെയ്തു പരമാനന്ദത്തോടും ഗൂഢപാദീശാംശജനായ ലക്ഷ്മണനെയും ഗാത്രസ്പര്ശനപരമാഹ്ലാദജാതസ്രവ- ന്നേത്രകീലാലാകുലനായ താപസവരന് ഏകേന കരേണ സംഗൃഹ്യ രോമാഞ്ചാന്വിതം രാഘവനുടെ കരപങ്കജമതിദ്രുതം 420 സ്വാശ്രമം ജഗാമ ഹൃഷ്ടാത്മനാ മുനിശ്രേഷ്ഠ- നാശ്രിതജനപ്രിയനായ വിശ്വേശം രാമം പാദ്യാര്ഗ്ഘ്യാസന മധുപര്ക്കമുഖ്യങ്ങളുമാ- പാദ്യ സമ്പൂജ്യ സുഖമായുപവിഷ്ടം നാഥം വന്യഭോജ്യങ്ങള്കൊണ്ടു സാദരം ഭുജിപ്പിച്ചു ധന്യനാം തപോധനനേകാന്തേ ചൊല്ലീടിനാന്ഃ
|