രാമായണപാരായണം-ഇരുപത്തെട്ടാം‌ദിവസം

താമസവാക്കുകള്‍ കേട്ടനേരം കാല- നേമിയും രാവണന്‍‌തന്നോടു ചൊല്ലിനാന്‍: “സാമവേദജ്ഞ! സര്‍വ്വജ്ഞ! ലങ്കേശ്വര! സാമമാമെന്നുടെ വാക്കുകള്‍ കേള്‍ക്കേണമേ! നിന്നെക്കുറിച്ചു മരിപ്പതിനിക്കാല& മെന്നുള്ളിലേതും മടിയില്ല നിശ്ചയം. മാരീചനെക്കണക്കേ മരിപ്പാന്‍ മന& താരിലെനിക്കേതുമില്ലൊരു ചഞ്ചലം. മക്കളും തമ്പിമാരും മരുമക്കളും മക്കളുടെ നല്ല മക്കളും ഭൃത്യരും ഒക്കെ മരിച്ചു നീ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ടു ദു:ഖമൊഴിഞ്ഞെന്തൊരു ഫലമുള്ളതും? എന്തു രാജ്യംകൊണ്ടു പിന്നെയൊരു ഫല& മെന്തു ഫലം തവ ജാനകിയെക്കൊണ്ടും? ഹന്ത ജഡാത്മകമായ ദേഹം‌കൊണ്ടു-& മെന്തു ഫലം തവ ചിന്തിച്ചുകാണ്‍‌കെടോ. സീതയെ രാമനു കൊണ്ടക്കൊടുത്തു നീ സോദരനായ്ക്കൊണ്ടു രാജ്യവും നല്‌കുക. കാനനം‌തന്നില്‍ മുനിവേഷവും പൂണ്ടു മാനസശുദ്ധിയോടും കൂടി നിത്യവും പ്രത്യുഷസ്യുത്ഥായ ശുദ്ധതോയേ കുളി& ച്ചത്യന്തഭക്തിയോടര്‍ക്കോദയം കണ്ടു സന്ധ്യാനമസ്കാരവും ചെയ്തു ശീഘ്രമേ& കാന്തേ സുഖാസനം പ്രാപിച്ചു തുഷ്ടനായ്& സര്‍വ്വവിഷയസംഗങ്ങളും കൈവിട്ടു സര്‍വ്വേന്ദ്രിയങ്ങളും പ്രത്യാഹരിച്ചുടന്‍ ആത്മനി കണ്ടുകണ്ടതാനമാത്മനാ സാത്മോദയം കൊണ്ടു സര്‍വ്വലോകങ്ങളും സ്ഥാവരജംഗമജാതികളായുള്ള ദേവതിര്യങ്‌മനുഷ്യാദിജന്തുക്കളും ദേഹബുദ്ധീന്ദ്രിയാദ്യങ്ങളും നിത്യനാം ദേഹി സര്‍വ്വത്തിനുമാധാരമെന്നതും ആബ്രഹ്മസ്തംബപര്യന്തമായെന്തോന്നു താല്‍&പര്യമുള്‍ക്കൊന്റു കണ്ടതും കേട്ടതും ഒക്കെ പ്രകൃതിയെന്നത്രെ ചൊല്ലപ്പെടും സല്‍‌ഗുരുമായയെന്നും പറഞ്ഞീടുന്നു ഇക്കണ്ട ലോകവൃക്ഷത്തിന്നനേകധാ സ്വര്‍ഗ്ഗസ്ഥിതവിനാശങ്ങള്‍ക്കു കാരണം.