രാമായണപാരായണം-ഇരുപത്തെട്ടാം‌ദിവസം

കാലനേമിയുടെ പുറപ്പാട് മാരുതനന്ദനനൌഷധത്തിന്നങ്ങു മാരുതവേഗേന പോയതറിഞ്ഞൊരു ചാരവരന്മാര്‍ നിഴാചരാധീശനോ& ടാരുമറിയാതെ ചെന്നു ചൊല്ലീടിനാന്‍. ചാരവാക്യം കേട്ടു രാത്രിഞ്ചരാധിപന്‍ പാരം വിചാരം കലര്‍ന്നു മരുവിനാന്‍ ചിന്താവിവശനായ് മുഹൂര്‍ത്തമിരുന്നള& വന്തര്‍ഗൃഹത്തിങ്കല്‍നിന്നു പുറപ്പെട്ടു രാത്രിയിലാരും സഹായവും‌കൂടാതെ രാത്രിഞ്ചരാധിപന്‍ കാലനേമിഗൃഹം പ്രാപിച്ചളവതിവിസ്മയം‌പൂണ്ടവ& നാപൂര്‍ണ്ണമോദം തൊഴുതു സന്ത്രസ്തനായ് അര്‍ഘ്യാദികള്‍കൊണ്ടു പൂജിച്ചു ചോദിച്ചാ& “നര്‍ക്കോദയം വരും‌മുമ്പേ ലഘുതരം ഇങ്ങെഴുന്നള്ളുവാനെന്തൊരു കാരണ& മിങ്ങനെ മറ്റുള്ളകമ്പടികൂടാതെ?” ദു:ഖനിപീഡിതനാകിയ രാവണ& നക്കാലനേമിതന്നോടു ചൊല്ലീടിനാന്‍: “ഇക്കാലവൈഭവമെന്തു ചൊല്ലാവതു- മൊക്കെ നിന്നോടു ചൊല്‍‌വാനത്ര വന്നതും ശക്തിമാനാകിയ ലക്ഷ്മണനെന്നുടെ ശക്തിയേറ്റാശു വീണീടിനാന്‍ ഭൂതലേ. പിന്നെ വിരിഞ്ചാസ്ത്രമെയ്തു മമാത്മജന്‍ മന്നവന്മാരെയും വാനരന്മാരെയും കൊന്നു രണാങ്കണം‌തന്നില്‍ വീഴ്ത്തീടിനാന്‍. വെന്നിപ്പറയുമടിപ്പിച്ചിതാത്മജന്‍ ഇന്നു ജീവിപ്പിച്ചുകൊള്ളുവാന്‍ മാരുത& നന്ദനനൌഷധത്തിനു പോയീടിനാന്‍. ചെന്നു വിഘ്നം വരുത്തേണമതിന്നു നീ നിന്നോടുപായവും ചൊല്ലാമതിന്നെടോ. താപസനായ് ചെന്നു മാര്‍ഗ്ഗമദ്ധ്യേ പുക്കു പാപവിനാശനമായുള്ള വാക്കുകള്‍ ചൊല്ലി മോഹിപ്പിച്ചു കാലവിളംബനം വല്ലകണക്കിലും നീ വരുത്തീടണം.”