കിഷ്കിന്ധാകാണ്ഡം
ശാരികപ്പൈതലേ! ചാരുശീലേ! വരി- കാരോമലേ! കഥാശേഷവും ചൊല്ലു നീ. ചൊല്ലുവേനെങ്കിലനംഗാരി ശങ്കരന് വല്ലഭയോടരുള്ചെയ്ത പ്രകാരങ്ങള്. കല്യാണശീലന് ദശരഥസൂനു കൗ- സല്യാതനയനവരജന്തന്നോടും പമ്പാസരസ്തടം ലോകമനോഹരം സംപ്രാപ്യ വിസ്മയംപൂണ്ടരുളീടിനാന്. ക്രോശമാത്രം വിശാലം വിശദാമൃതം ക്ലേശവിനാശനം ജന്തുപൂര്ണ്ണസ്ഥലം ഉല്ഫുല്ലപത്മകല്ഹാരകുമുദ നീ- ലോല്പലമണ്ഡിതം ഹംസകാരണ്ഡവ ഷള്പദകോകില കുക്കുടകോയഷ്ടി സര്പ്പസിംഹവ്യാഘ്രസൂകരസേവിതം പുഷ്പലതാപരിവേഷ്ടിതപാദപ- സല്ഫലസേവിതം സന്തുഷ്ടജന്തുകം കണ്ടു കൗതൂഹലംപൂണ്ടു തണ്ണീര്കുടി- ച്ചിണ്ടലും തീര്ത്തു മന്ദം നടന്നീടിനാന്.
ഹനൂമല്സമാഗമം
കാലേ വസന്തേ സുശീതളേ ഭൂതലേ ഭൂലോകപാലബാലന്മാരിരുവരും. ഋശ്യമൂകാദ്രിപാര്ശ്വസ്ഥലേ സന്തതം നിശ്വാസമുള്ക്കൊണ്ടു വിപ്രലാപത്തൊടും സീതാവിരഹം പൊറാഞ്ഞു കരകയും ചൂതായുധാര്ത്തി മുഴുത്തു പറകയും ആധികലര്ന്നു നടന്നടുക്കുംവിധൗ ഭീതനായ്വന്നു ദിനകരപുത്രനും, സത്വരം മന്ത്രികളോടും കുതിച്ചു പാ- ഞ്ഞുത്തുംഗമായ ശൈലാഗ്രമേറീടിനാന്. മാരുതിയോടു ഭയേന ചൊല്ലീടിനാന്ഃ "ആരീ വരുന്നതിരുവര് സന്നദ്ധരായ്? നേരേ ധരിച്ചു വരിക നീ വേഗേന വീരന്മാരെത്രയുമെന്നു തോന്നും കണ്ടാല്. അഗ്രജന് ചൊല്കയാലെന്നെബ്ബലാലിന്നു നിഗ്രഹിപ്പാനായ്വരുന്നവരല്ലല്ലീ? വിക്രമമുളളവരെത്രയും, തേജസാ ദിക്കുകളൊക്കെ വിളങ്ങുന്നു കാണ്ക നീ.
|