കൗസല്യാസ്തുതി
"നമസ്തേ ദേവദേവ! ശംഖചക്രാബ്ജധര! നമസ്തേ വാസുദേവ! മധുസൂദന! ഹരേ! നമസ്തേ നാരായണ! നമസ്തേ നരകാരേ! സമസ്തേശ്വര! ശൗരേ! നമസ്തേ ജഗല്പതേ! നിന്തിരുവടി മായാദേവിയെക്കൊണ്ടു വിശ്വം സന്തതം സൃഷ്ടിച്ചു രക്ഷിച്ചു സംഹരിക്കുന്നു. സത്വാദിഗുണത്രയമാശ്രയിച്ചെന്തിന്നിതെ- ന്നുത്തമന്മാര്ക്കുപോലുമറിവാന് വേലയത്രേ. 620 പരമന് പരാപരന് പരബ്രഹ്മാഖ്യന് പരന് പരമാത്മാവു പരന്പുരുഷന് പരിപൂര്ണ്ണന് അച്യുതനന്തനവ്യക്തനവ്യയനേകന് നിശ്ചലന് നിരുപമന് നിര്വാണപ്രദന് നിത്യന് നിര്മ്മലന് നിരാമയന് നിര്വികാരാത്മാ ദേവന് നിര്മ്മമന് നിരാകുലന് നിരഹങ്കാരമൂര്ത്തി നിഷ്കളന് നിരഞ്ജനന് നീതിമാന് നിഷ്കല്മഷന് നിര്ഗ്ഗുണന് നിഗമാന്തവാക്യാര്ത്ഥവേദ്യന് നാഥന് നിഷ്ക്രിയന് നിരാകാരന് നിര്ജ്ജരനിഷേവിതന് നിഷ്കാമന് നിയമിനാം ഹൃദയനിലയനന് 630 അദ്വയനജനമൃതാനന്ദന് നാരായണന് വിദ്വന്മാനസപത്മമധുപന് മധുവൈരി സത്യജ്ഞാനാത്നാ സമസ്തേശ്വരന് സനാതനന് സത്വസഞ്ചയജീവന് സനകാദിഭിസ്സേവ്യന് തത്വാര്ത്ഥബോധരൂപന് സകലജഗന്മയന് സത്താമാത്രകനല്ലോ നിന്തിരുവടി നൂനം. നിന്തിരുവടിയുടെ ജഠരത്തിങ്കല് നിത്യ- മന്തമില്ലാതോളം ബ്രഹ്മാണ്ഡങ്ങള് കിടക്കുന്നു. അങ്ങനെയുളള ഭവാനെന്നുടെ ജഠരത്തി- ലിങ്ങനെ വസിപ്പതിനെന്തു കാരണം പോറ്റീ! 640 ഭക്തന്മാര്വിഷയമായുളെളാരു പാരവശ്യം വ്യക്തമായ്ക്കാണായ്വന്നു മുഗ്ദ്ധയാമെനിക്കിപ്പോള്. ഭര്ത്തൃപുത്രാര്ത്ഥാകുലസംസാരദുഃഖാംബുധൗ നിത്യവും നിമഗ്നയായത്യര്ത്ഥം ഭ്രമിക്കുന്നേന്. നിന്നുടെ മഹാമായതന്നുടെ ബലത്തിനാ- ലിന്നു നിന് പാദാംഭോജം കാണ്മാനും യോഗം വന്നു. ത്വല്ക്കാരുണ്യത്താല് നിത്യമുള്ക്കാമ്പില് വസിക്കേണ- മിക്കാണാകിയ രൂപം ദുഷ്കൃതമൊടുങ്ങുവാന്. വിശ്വമോഹിനിയായ നിന്നുടെ മഹാമായ വിശ്വേശ! മോഹിപ്പിച്ചീടായ്ക മാം ലക്ഷ്മീപതേ! 650 കേവലമലൗകികം വൈഷ്ണവമായ രൂപം ദേവേശ! മറയ്ക്കേണം മറ്റുളേളാര് കാണുംമുമ്പേ. ലാളനാശ്ലേഷാദ്യനുരൂപമായിരിപ്പോരു ബാലഭാവത്തെ മമ കാട്ടേണം ദയാനിധേ! പുത്രവാത്സല്യവ്യാജമായൊരു പരിചര- ണത്താലേ കടക്കേണം ദുഃഖസംസാരാര്ണ്ണവം." ഭക്തിപൂണ്ടിത്ഥം വീണുവണങ്ങിസ്തുതിച്ചപ്പോള് ഭക്തവത്സലന് പുരുഷോത്തമനരുള്ചെയ്തുഃ
|