രാമായണ പാരായണം - പതിനെട്ടാം ദിവസം

ശിരസി മമ ലിഖിതമിഹ മരണസമയദൃഢം ചിന്തിച്ചു കണ്ടാലതിനില്ല ചഞ്ചലം കമലജനുമറിയരുതു കരുതുമളവേതുമേ കാലസ്വരൂപനാമീശ്വരന്‍ തന്മതം സതതമകതളിരിലിവ കരുതി രഘുനാഥനെ സ്വാത്മനാ ചിന്തിച്ചു ചിന്തിച്ചിരിക്കവേ കപികള്‍ കുലവരനവിടെയാശു ചെല്ലും മുമ്പേ കണ്ടിതു രാത്രിയില്‍ സ്വപ്നം ദശാനനന്‍ രഘുജനകതിലക വചനേന രാത്രൌ വരും കശ്ചില്‍ കപിവരന്‍ കാമരൂപാന്വിതന്‍ 300 കൃപയോടൊരു കൃമിസദൃശ സൂക്ഷ്മശരീരനായ് കൃത്സ്നം പുരവരമന്വിഷ്യ നിശ്ചലം തരുനികര വരശിരസി വന്നിരുന്നാദരാല്‍ താര്‍മകള്‍ തന്നെയും കണ്ടു രാമോദന്തം അഖിലമവളൊടു ബത! പറഞ്ഞടയാളവു- മാശുകൊടുത്തുടനാശ്വസിപ്പിച്ചു പോം അതു പൊഴുതിലവനറിവതിന്നു ഞാന്‍ ചെന്നു ക- ണ്ടാധി വളര്‍ത്തുവന്‍ വാങ്മയാസ്ത്രങ്ങളാല്‍ രഘുപതിയൊടതുമവനശേഷമറിയിച്ചു രാമനുമിങ്ങു കോപിച്ചുടനേവരും 310 രണശിരസി സുഖമരണമതിനിശിതമായുള്ള രാമശരമേറ്റെനിക്കും വരും ദൃഢം പരമഗതി വരുവതിനു പരമൊരുപദേശമാം പന്ഥാവിതു മമ പാര്‍ക്കയില്ലേതുമേ സുരനിവഹമതിബലവശാല്‍ സത്യമായ്‌വരും സ്വപ്നം ചിലര്‍ക്കു ചിലകാലമൊക്കണം നിജമനസി പലവുമിതി വിരവൊടു നിരൂപിച്ചു നിശ്ചിത്യ നിര്‍ഗ്ഗമിച്ചീടിനാന്‍ രാവണന്‍ കനകമണി വലയ കടകാംഗദ നൂപുര- കാഞ്ചീമുഖാഭരണാരാവമന്തികേ 320 വിവശതര ഹൃദയ മൊടു കേട്ടു നോക്കും വിധൌ വിസ്മയമാമ്മാറു കണ്ടു പുരോഭുവി വിബുധരി പുനിശിചരകുലാധിപന്‍ തന്‍ വര- വെത്രയും ഭീതയായ് വന്നിതു സീതയും ഉരസിജവുമുരു തുടകളാല്‍ മറച്ചാധിപൂ- ണ്ടുത്തമാംഗം താഴ്ത്തി വേപഥുഗാത്രിയായ് നിജരമണ നിരുപമ ശരീരം നിരാകുലം നിര്‍മ്മലം ധ്യാനിച്ചിരിക്കും ദശാന്തരേ ദശവദന നയുഗശരപരവശതയാസമം ദേവീസമീപേ തൊഴുതിരുന്നീടിനാന്‍. 330