.സുന്ദരകാണ്ഡം
സകലശുകകുല വിമലതിലകിത കളേബരേ! സാരസ്യപീയൂഷ സാരസര്വ്വസ്വമേ കഥയ മമ കഥയ മമ കഥകളതിസാദരം കാകുല്സ്ഥലീലകള് കേട്ടാല് മതിവരാ കിളിമകളൊടതിസരസമിതി രഘുകുലാധിപന് കീര്ത്തി കേട്ടീടുവാന് ചോദിച്ചനന്തരം കളമൊഴിയുമഴകിനൊടു തൊഴുതുചൊല്ലീടിനാള് കാരുണ്യമൂര്ത്തിയെച്ചിന്തിച്ചു മാനസേ ഹിമശഖരി സുതയൊടുചിരിച്ചു ഗംഗാധര- നെങ്കിലോ കേട്ടു കൊള്കെന്നരുളിച്ചെയ്തു ലവണജലനിധിശതകയോ ജനാവിസ്തൃതം ലംഘിച്ചുലങ്കയില് ചെല്ലുവാന് മാരുതി മനുജപരിവൃഢചരണനളിനയുഗളം മുദാ മാനസേ ചിന്തിച്ചുറപ്പിച്ചു നിശ്ചലം കപിവരരൊടമിതബല സഹിതമുരചെയ്തിതു കണ്ടുകൊളിവിന് നിങ്ങളെങ്കിലെല്ലാവരും മമജനകസദൃശനഹ മതിചപലമംബരേ മാനേനപോകുന്നിതാശരേശാലയേ അജതനയതനയശരസമമധിക സാഹസാ- ലദൈവപശ്യാമിരാമപത്നീമഹം അഖിലജഗധധിപനൊടു വിരവൊടറിയിപ്പനി- ങ്ങദ്യ കൃതാര്ത്ഥനായേന് കൃതാര്ത്ഥോസ്മ്യഹം പ്രണതജനബഹുജനനമരണ ഹരനാമകം പ്രാണപ്രയാണകാലേ നിരൂപിപ്പവന് ജനിമരണജലനിധിയെ വിരവൊടുകടക്കുമ- ജ്ജന്മനാ കിം പുനസ്തസ്യ ദൂതോസ്മ്യഹം തദനു മമ ഹൃദി സപദി രഘുപതിരനാരതം തസ്യാംഗുലീയവുമുണ്ടു ശിരസി മേ കിമപി നഹി ഭയമുദധി സപദിതരിതും;നിങ്ങള് കീശപ്രവരരേ! ഖേദിയായ്കേതുമേ ഇതിപവനതനയനുരചെയ്തു വാലും നിജ- മേറ്റമുയര്ത്തിപ്പരത്തി കരങ്ങളും അതിവിപുല ഗളതലവുമാര്ജ്ജവമാക്കിനി- നാകുഞ്ചിയ്താംഘ്രിയായൂദ്ധ്വനയനനായ് ദശവദനപുരിയില് നിജ ഹൃദയവുമുറപ്പിച്ചു ദക്ഷിണദിക്കുമാലോക്യ ചാടീടിനാന്
|