രാമായണപാരായണം - ഒമ്പതാം ദിവസം

വജ്രമേറ്റിട്ടും മമ വന്നീല മരണമ- തബ്ജസംഭവന്‍ മമ തന്നൊരു വരത്തിനാല്‍. വദ്ധ്യനല്ലായ്കമൂലം വൃത്തിക്കു മഹേന്ദ്രനു- മുത്തമാംഗത്തെ മമ കുക്ഷിയിലാക്കീടിനാന്‍. വക്ത്രപാദങ്ങള്‍ മമ കുക്ഷിയിലായശേഷം ഹസ്തയുഗ്മവുമൊരു യോജനായതങ്ങളായ്‌. 1790 വര്‍ത്തിച്ചീടുന്നേനത്ര വൃത്തിക്കു ശക്രാജ്ഞയാ സത്വസഞ്ചയം മമ ഹസ്തമദ്ധ്യസ്ഥമായാല്‍ വക്ത്രേണ ഭക്ഷിച്ചു ഞാന്‍ വര്‍ത്തിച്ചേനിത്രനാളു- മുത്തമോത്തമ! രഘുനായക! ദയാനിധേ! വഹ്നിയും ജ്വലിപ്പിച്ചു ദേഹവും ദഹിപ്പിച്ചാല്‍ പിന്നെ ഞാന്‍ ഭാര്യാമാര്‍ഗ്ഗമൊക്കവെ ചൊല്ലീടുവന്‍." മേദിനി കുഴിച്ചതിലിന്ധനങ്ങളുമിട്ടു വീതിഹോത്രനെ ജ്വലിപ്പിച്ചിതു സൗമിത്രിയും. തത്രൈവ കബന്ധദേഹം ദഹിപ്പിച്ചനേരം തദ്ദേഹത്തിങ്കല്‍നിന്നങ്ങുത്ഥിതനായ്ക്കാണായി 1800 ദിവ്യവിഗ്രഹത്തോടും മന്മഥസമാനനായ്‌ സര്‍വഭൂഷണപരിഭൂഷിതനായന്നേരം രാമദേവനെ പ്രദക്ഷിണവുംചെയ്‌തു ഭക്ത്യാ ഭൂമിയില്‍ സാഷ്‌ടാംഗമായ്‌വീണുടന്‍ നമസ്കാരം മൂന്നുരുചെയ്തു കൂപ്പിത്തൊഴുതുനിന്നു പിന്നെ മാന്യനാം ഗന്ധര്‍വനുമാനന്ദവിവശനായ്‌ കോള്‍മയിര്‍ക്കൊണ്ടു ഗദ്ഗദാക്ഷരവാണികളാം കോമളപദങ്ങളാല്‍ സ്തുതിച്ചുതുടങ്ങിനാന്‍ കബന്ധസ്തുതി "നിന്തിരുവടിയുടെ തത്ത്വമിതൊരുവര്‍ക്കും ചിന്തിച്ചാലറിഞ്ഞുകൂടാവതല്ലെന്നാകിലും 1810 നിന്തിരുവടിതന്നെ സ്തുതിപ്പാന്‍ തോന്നീടുന്നു സന്തതം മന്ദത്വംകൊണ്ടെന്തൊരു മഹാമോഹം. അന്തവുമാദിയുമില്ലാതൊരു പരബ്രഹ്‌മ- മന്തരാത്മനി തെളിഞ്ഞുണര്‍ന്നു വസിക്കേണം. അന്ധകാരങ്ങളകന്നാനന്ദമുദിക്കേണം ബന്ധവുമറ്റു മോക്ഷപ്രാപ്തിയുമരുളേണം. അവ്യക്തമതിസൂക്ഷ്‌മമായൊരു ഭവദ്രൂപം സുവ്യക്തഭാവേന ദേഹദ്വയവിലക്ഷണം ദൃഗ്രുപമേക,മന്യന്‍ സകലദൃശ്യം ജഡം ദുര്‍ഗ്രാഹ്യമതാന്മകമാകയാലജ്ഞാനികള്‍ 1820 എങ്ങനെയറിയുന്നു മാനസവ്യതിരിക്തം മങ്ങീടാതൊരു പരമാത്മാനം ബ്രഹ്‌മാനന്ദം! ബുദ്ധ്യാത്മാഭാസങ്ങള്‍ക്കുളൈളക്യമായതു ജീവന്‍ ബുദ്ധ്യാദിസാക്ഷിഭൂതം ബ്രഹ്‌മമെന്നതും നൂനം. നിര്‍വികാരബ്രഹ്‌മണി നിഖിലാത്മനി നിത്യേ നിര്‍വിഷയാഖ്യേ ലോകമജ്ഞാനമോഹവശാല്‍ ആരോപിക്കപ്പെട്ടൊരു തൈജസം സൂക്ഷ്‌മദേഹം ഹൈരണ്യമതു വിരാള്‍പുരുഷനതിസ്ഥൂലം. ഭാവനാവിഷയമായൊന്നതു യോഗീന്ദ്രാണാം കേവലം തത്ര കാണായീടുന്നു ജഗത്തെല്ലാം. 1830