രാമായണ പാരായണം- പതിനേഴാം ദിവസം

'ചെന്നു നീ സല്‍ക്കരിക്കേണം കപീന്ദ്രനെ സഗരനരപതിതനയരെന്നെ വളര്‍ക്കയാല്‍ സാഗരമെന്നുചൊല്ലുന്നിതെല്ലാവരും തദഭിജനഭവനറിക രാമന്‍ തിരുവടി തസ്യകാര്യാര്‍ത്ഥമായ് പോകുന്നതുമിവന്‍ ഇടയിലൊരു പതനമവനില്ല തല്‍ക്കാരണാ- ലിച്ഛയാപൊങ്ങിത്തളര്‍ച്ച തീര്‍ത്തീടണം മണികനകമയനമലനായ മൈനാകവും മാനുഷവേഷം ധരിച്ചു ചൊല്ലീടിനാന്‍ ഹിമശിഖരിതനയനഹമറിക കപിവീര! നീ- യെന്മേലിരുന്നു തളര്‍ച്ചയും തീര്‍ക്കെടോ! സലിലനിധി സരഭസമയയ്ക്കയാല്‍ വന്നുഞാന്‍ സാദവും ദാഹവും തീര്‍ത്തുപൊയ്ക്കൊള്‍കെടോ! അമൃതസമജലവുമതിമധുരമധുപൂരവു- മാര്‍ദ്രപക്വങ്ങളും ഭക്ഷിച്ചുകൊള്‍ക നീ” അലമലമിതരുതരുതു രാമകാര്യാര്‍ത്ഥമാ- യാശു പോകും വിധൌ പാര്‍ക്കരുതെങ്ങുമേ പെരുവഴിയിലശനശയനങ്ങള്‍ ചെയ്കെന്നതും പേര്‍ത്തുമറ്റൊന്നു ഭാവിക്കയെന്നുള്ളതും അനുചിതമറിക രഘുകുലതിലക കാര്യങ്ങ- ളന്‍പോടു സാധിച്ചൊഴിഞ്ഞരുതൊന്നുമേ വിഗതഭയമിനിവിരവൊടിന്നു ഞാന്‍ പോകുന്നു ബന്ധുസല്‍ക്കാരം പരിഗ്രഹിച്ചേനഹം പവനസുതനിവയുമുരചെയ്തു തന്‍ കൈകളാല്‍ പര്‍വ്വതാധീശ്വരനെത്തലോടീടിനാന്‍ പുനരവനുമനിലസമമുഴറി നടകൊണ്ടിതു പുണ്യജനേന്ദ്രപുരം പ്രതി സംഭ്രമാല്‍ തദനു ജലനിധിയിലതിഗംഭീരദേശാലയേ സന്തതം വാണെഴും ഛായഗ്രഹണിയും സരിദധിപനുപരിപരിചൊടു പോകുന്നവന്‍ തന്‍‌നിഴലാശു പിടിച്ചു നിര്‍ത്തീടിനാള്‍ അതുപൊഴുതു മമഗതിമുടക്കിയതാരെന്ന- തന്തരാപാര്‍ത്തുകീഴ്പോട്ടു നോക്കീടിനാന്‍ അതിവിപുലതരഭയകരാഗിയെ ക്കണ്ടള- വംഘ്രിപാതേന കൊന്നീടിനാന്‍ തല്‍ക്ഷണേ നിഴലതുപിടിച്ചു നിര്‍ത്തിക്കൊന്നു തിന്നുന്ന നീചയാം സിംഹികയെക്കൊന്നനന്തരം ദശവദനപുരിയില്‍ വിരവോടുപോയീടുവാന്‍