പുതുപ്പിളളയാശാന്െറ കീഴില് ഗുരുകുല സമ്പ്രദായത്തില് ഉപരിപഠനം നടത്തി. വളരെ ചെറുപ്പത്തില്ത്തന്നെ ബാഹ്യപ്രജ്ഞ മറഞ്ഞ് പോകത്തക്ക രീതിയില് ഇദ്ദേഹം സമാധിസ്ഥനാകാറുണ്ടായിരുന്നു.
ഏകാന്ത സാധനയില് അതീവ താത്പര്യം കാണിച്ചിരുന്ന ശ്രീ. നാരായണന്, പലപ്പോഴും സ്വാഭാവിക ധ്യാനസ്ഥിതനായിരുന്നു. പിതാവിന്െറ മരണശേഷം ശ്രീ നാരായണന് ലൗകിക ജീവിതം വെടിഞ്ഞ് അവധൂത വൃത്തി സ്വീകരിച്ചു.
വിവാഹിതനായിരുന്നുവെങ്കിലും അദ്ദേഹം ഗൃഹസ്ഥജീവിതം ഒരു ദിവസം പോലും നയിച്ചിരുന്നില്ല. തൈക്കാട്ട് അയ്യാഗുരു, ചട്ടമ്പിസ്വാമികള്, എന്നിവരുമായി പരിചയത്തിലായ ഗുരു 1884 മുതല് നെയ്യാര് തീരത്തുള്ള അരുവിപ്പുറം ഗുഹയില് ഏകാന്തവാസമാരംഭിച്ചു.
അധ:സ്ഥിത വര്ഗ്ഗത്തിന്െറ ദു:സഹമായ അവസ്ഥയും, അവര്ക്ക് ക്ഷേത്രാരാധനയ്ക്കുള്ള വിലക്കും കണ്ട് ഹൃദയമലിഞ്ഞ ഗുരു 1868 ല് പ്രസിദ്ധമായ അരുവിപ്പുറം ശിവ പ്രതിഷ്ഠ നടത്തി.
1903 ല് ശ്രീനാരായണ ധര്മ്മപരിപാലനയോഗം സ്ഥാപിച്ചു. പിന്നീട് തെക്കേ ഇന്ത്യ മുഴുവന് ശ്രീ നാരായണ ഗുരു പര്യടനം ചെയ്യുകയും 1912 ല് ശിവഗിരിയില് ശാരദാ പ്രതിഷ്ഠ നടത്തുകയും ചെയ്തു. ഇദ്ദേഹം പിന്നീട് അദ്വൈതാശ്രമം സ്ഥാപിച്ചു. ചെന്നൈയില് കാഞ്ചീപുരത്ത് ശ്രീനാരായണ സേവാശ്രമം സ്ഥാപിച്ചു.
ശ്രീനാരായണ ഗുരു 1928 ജനുവരിയില് അസുഖബാധിതനായി.
മുഖ്യകൃതികള്: ചിജ്ജസചിന്തനം, ദൈവചിന്തനം, വിനായകസ്തവം, ഗുഹാഷ്ടകം, ഭദ്രകാള്യഷ്ടകം, കുണ്ഡലിനി പ്പാട്ട്, ബ്രഹ്മവിദ്യാ പഞ്ചകം, അദ്വൈത ദീപിക,-ആത്മോപദേശ ശതകം,ദൈവദശകം, അനുകമ്പാദശകം, നിര്വൃതി പഞ്ചകം.
|