രാമായണപാരായണം - ആറാം ദിവസം

ഹാ താത ദു:ഖ സമുദ്രേ നിയൂജ്യ മാ - മേതൊരുദിക്കിനു പോയതിനു ഭീപതേ എന്നെ‍യും രാജ്യഭാരത്തെയും രാഘവന്‍- തന്നുടെ കൈയില്‍ സമര്‍പ്പിയാതേ പിരി- ഞ്ഞെങ്ങു പെ#ന്നാ‍യ്ക്കൊണ്ടു പിതാവേ! ഗുണനിധേ! ഞങ്ങള്‍ക്കുമാരുടയോരിനി ദൈവമേ! പുത്രനീവണ്ണം കരയുന്നതുനേര- മുത്ഥാപ്യ2 കൈകേയി കണ്ണുനീരും തുട- ച്ചാശ്വസിച്ചീടുക ദുഃഖേന കിം ഫല- മീശ്വരകല്‍പിതമെല്ലാമറിക നീ. അഭ്യുദയംവരുത്തീടിനേന്‍ ഞാമ്‌ തവ ലഭ്യമെല്ലാമേ ലഭിച്ചതറിക നീ. മാത്യവാക്യം സമാകര്‍ണ്ണ്യ ഭരതനും ഖേദപരവശചേതസാ ചോദിച്ചു ഏതാനുംമൊു‍ പറഞ്ഞതില്ലേ മമ താതന്‍ മരിക്കുനേരത്തു മാതാവേ ഹാ രാമ രാമ ! കുമാര ! സീതേ ! മമ ശ്രീരാമ ! ലക്ഷമണ രാമ രാമ രാമ സീതേ ! ജനകസുതേതി പുനഃപുന- രാതുരനായ്‌ വിലപിച്ചു മരിച്ചിതു താത നതു കേട്ടനേരം ഭരതനും മാതാവിനോടു ചോദിച്ചാ നതെന്തയ്യോ ! താതന്‍ മരിക്കുനേരത്തു രാമനും സീതയും സൗമിത്രിയുമരികത്തില്ലേ? എതുകേട്ടു കൈകേയിയും ചൊല്ലിനാള്‍ മവന്‍ രാമനഭിഷേകമാരഭ്യ സദ്ധനായതു കണ്ടനേരത്തു ഞാ- ണ്ടെ നന്ദനന്‍തെ‍ വാഴിക്കണം എു‍ പറഞ്ഞഭിഷേകം മുടക്കിയേന്‍ നിോടതിന്‍പ്രകാരം പറയാമല്ലോ രണ്ടു വരം മമ തു തവ പിതാ പണ്ട, തിലൊി‍നാല്‍ നിെ‍ വാഴിക്ക്ം രാമന്‍ വനത്തിനു പോക്‌ മറ്റേതും ഭൂമിപന്‍തോടിതുകാലമര്‍ത്ഥിച്ചേന്‍ സത്യപരാണനായ നരപതി പ്യത്ഥീതലം നിനക്കും തു രാമനെ കാനനവാസത്തിനായയച്ചീടിനാന്‍, ജാനകീദേവി പാതിവ്രത്യമാലംബ്യ ഭര്‍ത്ത്രാസമം ഗമിച്ചീടിനാളാശു, സൗ- മിത്രിയും ഭ്രാതാവിനോടുകൂടെപ്പോയാല്‍ താതനവരെ നിനച്ചു വിലാപിച്ചു ഖേദേന രാമരാമേതി ദേവാലയം പുക്കാനറികെ ു‍ മാത്യവാക്യം കേട്ടു ദുഃഖിച്ചു ഭൂമിയില്‍ വീണു ഭരതനും മോഹം കലര്‍നേരത്തു കൈകേയിയു- മാഹന്ത ശോകത്തിനെന്തെ#ാ‍രു കാരണം രാജ്യം നിനക്കു സമ്പ്രാപ്തമായ്‌വിതു പൂജ്യനായ്‌വാഴ്ക ചാപല്യം കളഞ്ഞു നീ എു‍ം കൈകേയി പറഞ്ഞതു കേട്ടുട- നൊു‍ കോപിച്ചു നോക്കീടിനാന്‍ മാതരം ക്രോധാഗ്നിതില്‍ ദഹിച്ചുപോമമ്മയെ- ാ‍ധിപൂണ്ടീടിനാര്‍ കണ്ടുനിോര്‍കളും ഭര്‍ത്താവിനെക്കെ#ാ‍ പാപേ ! മഹാഘോരേ നിസത്രപേ ! നിര്‍ദ്ദയേ ! ദുഷ്ടേ !നിശാചരീ !