തന്നുടെ രൂപം പരിഗ്രഹിച്ചു വരുന്നവന്- തന്നെക്കണ്ടതികോപം കൈക്കൊണ്ടു മുനീന്ദ്രനും 'നില്ലുനില്ലാരാകുന്നതെന്തിതു ദുഷ്ടാത്മാവേ! ചൊല്ലുചൊല്ലെന്നോടു നീയെല്ലാമേ പരമാര്ത്ഥം. വല്ലാതെ മമ രൂപം കൈക്കൊള്വാനെന്തു മൂലം? നിര്ല്ലജ്ജനായ ഭവാനേതൊരു മഹാപാപി? സത്യമെന്നോടു ചൊല്ലീടറിഞ്ഞേനല്ലോ തവ വൃത്താന്തം പറയായ്കില് ഭസ്മമാക്കുവേനിപ്പോള്." ചൊല്ലിനാനതുനേരം താപസേന്ദ്രനെ നോക്കി 'സ്വര്ല്ലോകാധിപനായ കാമകിങ്കരനഹം 1030 വല്ലായ്മയെല്ലാമകപ്പെട്ടിതു മൂഢത്വംകൊ- ണ്ടെല്ലാം നിന്തിരുവടി പൊറുത്തുകൊളേളണമേ!' 'സഹസ്രഭഗനായി ബ്ഭവിക്ക ഭവാനിനി- സ്സഹിച്ചീടുക ചെയ്ത ദുഷ്കര്മ്മഫലമെല്ലാം.' തപസ്വീശ്വരനായ ഗൗതമന് ദേവേന്ദ്രനെ- ശ്ശപിച്ചാശ്രമമകംപുക്കപ്പോളഹല്യയും വേപഥുപൂണ്ടു നില്ക്കുന്നതുകണ്ടരുള്ചെയ്തു താപസോത്തമനായ ഗൗതമന് കോപത്തോടെഃ 'കഷ്ടമെത്രയും തവ ദുര്വൃത്തം ദുരാചാരേ! ദുഷ്ടമാനസേ! തവ സാമര്ത്ഥ്യം നന്നു പാരം. 1040 ദുഷ്കൃതമൊടുങ്ങുവാനിതിന്നു ചൊല്ലീടുവന് നിഷ്കൃതിയായുളെളാരു ദുര്ദ്ധരമഹാവ്രതം. കാമകിങ്കരേ! ശിലാരൂപവും കൈക്കൊണ്ടു നീ രാമപാദാബ്ജം ധ്യാനിച്ചിവിടെ വസിക്കേണം. നീഹാരാതപവായുവര്ഷാദികളും സഹി- ച്ചാഹാരാദികളേതുംകൂടാതെ ദിവാരാത്രം. നാനാജന്തുക്കളൊന്നുമിവിടെയുണ്ടായ് വരാ കാനനദേശേ മദീയാശ്രമേ മനോഹരേ. ഇങ്ങനെ പല ദിവ്യവത്സരം കഴിയുമ്പോ- ളിങ്ങെഴുന്നളളും രാമദേവനുമനുജനും. 1050 ശ്രീരാമപാദാംഭോജസ്പര്ശമുണ്ടായീടുന്നാള് തീരും നിന് ദുരിതങ്ങളെല്ലാമെന്നറിഞ്ഞാലും. പിന്നെ നീ ഭക്തിയോടെ പൂജിച്ചു വഴിപോലെ നന്നായി പ്രദക്ഷിണംചെയ്തു കുമ്പിട്ടു കൂപ്പി നാഥനെ സ്തുതിക്കുമ്പോള് ശാപമോക്ഷവും വന്നു പൂതമാനസയായാലെന്നെയും ശുശ്രൂഷിക്കാം.' എന്നരുള്ചെയ്തു മുനി ഹിമവല്പാര്ശ്വം പുക്കാ- നന്നുതൊട്ടിവിടെ വാണീടിനാളഹല്യയും. നിന്തിരുമലരടിച്ചെന്തളിര്പ്പൊടിയേല്പാ- നെന്തൊരു കഴിവെന്നു ചിന്തിച്ചുചിന്തിച്ചുളളില്. 1060 സന്താപം പൂണ്ടുകൊണ്ടു സന്തതം വസിക്കുന്നു സന്തോഷസന്താനസന്താനമേ ചിന്താമണേ! ആരാലും കണ്ടുകൂടാതൊരു പാഷാണാംഗിയായ് ഘോരമാം തപസ്സോടുമിവിടെ വസിക്കുന്ന ബ്രഹ്മനന്ദനയായ ഗൗതമപത്നിയുടെ കല്മഷമശേഷവും നിന്നുടെ പാദങ്ങളാല് ഉന്മൂലനാശംവരുത്തീടണമിന്നുതന്നെ നിര്മ്മലയായ്വന്നീടുമഹല്യാദേവിയെന്നാല്."
|